يوسف. فوقى
نانا. انا اسفه.
يوسف. اسفه على ايه انا ناقص.
نانا باغماء . انا ضايقتك تانى.
يوسف. لا لا خالص يلا عشان اروحك.
نانا. لا انا كويسه وجائت لتقف وقعت ثانية.
يوسف. هو دة اللى كويسه.
نانا. اه صدقنى.
يوسف. يلا عشان اروحك.
اوصل يوسف نانا الى البيت ثم ذهب.
الام. ايه بق. اللى خلاكى يغم عليمى داحنا بقينا ف. الصيف من امتى بتتعبى فيه.
نانا. بارتباك. اصل... ااا.. اصل الشمس كانت حاميه اناهرده.
الام. امممممم طيب انا داخله انام لحسن منمتش من الصبح .
نانا. انا كمان هخش انام لما اصحى ابقى صحينى عشان عايزاكى فى موضوع مهم.
الام. ايه خير.
نانا. اظن انى قولتلك لما تصحى.
الام. ماشى يا اخرة صبرى.
يوسف. ذهب البيت وكان اول مرة لم يرى فيها والده فى البيت رغم المشاكل التى بينهم لكنه يحبه ولا يحب ان يبين ذللك.
يوسف. طب انا اعمل ايه فى بابا هو وحشنى
اينعم بنتخانق كتير بس انا بحبه واله وفى نفس الوقت لما اجى اخطب نانا اقول لابوها ابويا رد سجون.
يووووه يا ربى اعمل ايه.
وفجاه جاله اتصال هاتفى كان امير.
يوسف. عايز ايه.
امير. ايه الرد دة .
يوسف. معلش اصل انا مش فايق دلوقت .
امير. انا عاذرك.
يوسف. ايه دة انت غرفت.
امير دى مصر كلها عرفت.
يوسف. حلاوة على الفضيحه يعنى زمانى اتفضحت عند ابو نانا.
امير. اشمعنى.
يوسف. عشان كنت عايز اتقدملها.
امير. نعم؟!
يوسف. ايه بحبها .
امير. من امتى.
يوسف. احنا هنستهبل عايز تفهمنى انك مش عارف دة انت فاقسنى.
امير. اكيد يابنى دة انا امير الروش.
يوسف . انت هتقولى.
امير. طيب انا داخل انام .. شد حيلك وخلى بالك من نفسك.
يوسف بنبرة حزن. انشاء الله.
اغلق امير مع يوسف الهاتف ثم اتصلت به نانا به.
نانا. يوسف .انا عندى اقتراح ايه رايك افاتح بابا فى الموضوع.
يوسف. باستغراب موضوع جوازنا.
يوسف. نعم ياختى انتى عارفه الظروف الل. انا فيها.
نانا. اسمع بس.
