Verkocht

3.) gelukkige verjaardag

     Mijn naam is Violetta, ik woon in een prachtige buurt met mijn vader en mijn broer 'Casper'.  Ik ben gelukkig hier en ga met plezier naar school. Ik ben ondertussen 16 jaar en heb een vriendje, alles gaat perfect en morgen is Casper jarig, hij word 18, al ziet die er ouder uit.

     Mijn echte naam 'Silke' ben ik heus niet vergeten, maar probeer het te negeren om niet aan het verleden te hoeven denken. Ik ben op school, zit in de les wiskunde en heb niks te doen. Iedereen is nog bezig met de toets en ik ben al lang klaar. Nog eventjes en dan gaat de bel.

 ***

      De bel is geweest en ik zit op de bank die ik in mijn kamer heb staan, (gekocht toen die dag wanneer ik 10 was). Ik lees 'Liever de leugen' van Jonas Boets, erg spannend en dan gaat de bel luid door het huis. Ik ben alleen en wandel rustig naar beneden en kijk even wie het is voor ik open doe. Er ligt een pakje op de grond maar er is niemand te zien. Ik pak het op, 'voor de heer Casper Smeets' staat er op. Zonder het open te maken leg ik het op de tafel en ga weer naar boven.

     Gelukkige verjaardag, staat er in grote letters op de taart die ik heb laten maken die ik nu de keuken, waar de jarige zit, naartoe breng. Casper blaast de kaarsjes uit en doet de pakjes open. Dan pakt hij het pakje dat er vandaag bij de deur lag. Zonder het open te maken bedankt hij vader en dan staat hij op en geeft hem een knuffel. Ik blijf verbijstert zitten, wat gebeurt er. 'Wat is het' vraag ik als ze uit geknuffeld zijn. 'Kom je morgen wel achter' zegt vader en Casper knikt. Ik snap er niks meer van.

     Zeven uur dertig, tijd voor school. Als ik klaar ben met omkleden en die dingen en ik beneden aankom en een broodje pak zie ik dat vader er niet is, hij is altijd als eerste wakker, waarschijnlijk hebben ze gisteren nog lang zitten babbelen toen ik al naar bed was. Dan zet ik de koffie wel, denk ik bij mezelf en loop naar de koffieautomaat. Ik zet hem aan en als ik me omdraai zie ik vader met koffers naar me kijken. Hij komt op me afgelopen en geeft me een sterke knuffel en fluistert in mijn oor: 'ik hoop dat hij goed voor je zal zorgen' en met die woorden verlaat hij het huis. Casper komt naar beneden gelopen. 'Is hij al weg' vraagt hij ongeduldig. Ik kijk hem raar aan, ik weet niet wat er aan de hand is. 'Wat is er aan de hand'  vraag ik Casper. 'Toen we een afspraak maakte met je ouders wou ik je eerst niet in huis en heeft vader beloofd dat als ik 18 ben dat hij wegging en dat ik je voor de rest tot je 18de verjaardag, voor me alleen had' zegt hij nogal koeltjes. Ik kijk hem vol ongeloof aan. Hij haalt zijn schouders op en loopt de keuken uit en laat mij alleen verbijstert achter. Gelukkige verjaardag Casper, denk ik in mijn hoofd.