Karanlık Yalnızlığım

Efendim aşkım

( kainatın arabası )

İyi okumalar :**

   Sınıfa çıktığımda 5-6 kişi vardı. Bende kulaklıklarımı takıp shawn mendes stitches açtım. Şarkıya eşlik edip aynı zamanda da ayaklarım ile ritim tutuyordum.

Sarp yanımda bitince kafamı kaldırdım. Yerini işaret edince şarkıyı kapatıp kulaklıklarımı çantama koydum.  Sarpa geçmesi için yer verdim.

Hoca da girdiğinde sıkıcı ingilizce dersine girmiş olduk.  Hoca comparative adjectives konusunu işlerken boş boş tahtaya bakıyorduk.

Kapı açıldığında hepimiz kapıya baktık. Bugün bankta kaşınan çocuk tüm ciddiyeti ile yürüyüp en arka yani benim yan sırama geçti.  Orada oturan çocukta en ön 3. Sıraya.

Hoca "Uraz sınıf değiştirmiş olabilirsin ama kendini tanıtırmısın".

Adının uraz olduğunu öğrendiğim çocuk ayağa kalkmadan "uraz" deyip tekrar önüne döndü. Artık neyine güveniyorsa hareketleri sinirime gitmeye başlamıştı.

Takmayıp önüme döndüm.  Hoca derste ingilizce konuşarak sorular soruyordu.  Irmağa sorduğunda ırmak bilmediğinden kekelemişti . Bende uzun ve şaşırtacak cevap vermiştim.

Hoca onaylayıp yerine oturdu. Beynimin bana sinyal göndermesi ile birinin bana baktığını anladım. Kafamı yana çevirdiğimde uraz sırıtarak bana bakıyordu. Bende sırıttım.

Tekrar önüme döndüm.  Araf arkasını dönmüş bana bakıyordu.
'Ne var' dercesine kafamı salladığımda "boş ver" deyip önüne döndü.

Sarpa döndüğümde sırayı karalıyordu. "Saarp canım sıkıldı "
"Benimde" dedi. Sarp'ı dürtüp
"Saarp aklıma çok güzel birşey geldi" dedim. Anlamayan gözlerle bakarken telefonu çıkarıp gizli numaradan arafı aradım.

Sarpın gözleri kocaman olurken gülmeyi de ihmal etmemişti.

Arafın telefonu çaldığında sınıf ona döndü hoca da dahil . Biz  sarp ile kıkırdarken araf telefonu açtı. "Efendim aşkım " neeeğ tüm sınıf bu sefer bana döndü çünkü ben aramıştım ve gerizekalı kafam ne zaman hoparlöre aldıysam.

Direk telefonu kapattım. Araf sırıtarak bakıyordu.  Sarp "hayırlı olsun kanka" dedi. Delici bakışımı yollayıp önüne döndürdüm.

Arafı dürtüp "sen ne  dediğinin farkındamısın" alayla yüzüme baktı. "Oyun oynamak isteyen sendin" . Omzundan itip önüne dönmesini sağladım.

Şimdi herkez yanlış anlamıştı.  Ulan araf bittin olm sen . İntikamım fena olacak.

Zil çalınca ırmağı da alıp kantine indik. İki sıcak çikolata alıp bahçeye çıktık.  Bank'a oturduk.

Aklıma çok iyi bir plan gelmişti. Araf seni pişman edeceğim. 

Zil çalınca herkez sınıfa giriyordu. Irmağı durdurdum. 
"Bekle iki dakika ve olanları izle" dedim sırıtırken. 

Kafa salladı. Sınıfa girdiğimizde hocanın çoktan girmiş olduğunu gördüm.

Bunu umursamayarak arafın yanına gittim. Tüm gücümle iyi bir tokatı yüzüne yapıştırdığımda ayağa kalktı ve sinirden gözleri dönmüştü.  Tüm sınıf bizi izlerken
"Araf sana güvendim,  sana inandım.  Sen beni nasıl aldatırsın. ALLAH senin belanı versin. Birdaha senin yüzünü bile görmek istemiyorum"

Gözümden yaş düştüğünde çantamı da alıp hırsla çıktım sınıftan. Herkezi şaşkın bıraktığıma emindim.

Okul binasından çıkarken yüzümü astım çünkü camdan baktıklarında adım gibi emindim. Birisi kolumu tutunca arkamı döndüm. Şaşırmamıştım arafın olduğuna.