Bir zamanlar Türkiye'nin İstanbul ilinde bir bebek doğmuştu ve adı Beril'di. Beril henüz doğmadan annesi ve babası ayrılmıştı. Beril babasını hiç görmemişti. Annesi Beril 'i bahçelerden topladığı çiçekleri satarak okutuyordu. Beril 'in en büyük hayali okuyup doktor olmaktı. Annesi Beril 'in bu azmini gördüğü için hiç umudunu kaybetmeden kızını okutuyor ve Beril de azmiyle derslerine çok çalışıyordu ve en büyük hayalini gerçekleştirmek istiyordu. Beril ilkokulu bitirip Ortaokula geçmişti Ortaokulda bitirip liseye geçti. Lise hayatında durumları iyi olmadığı için sosyal hayatla ilişkisi yoktu. Beril sürekli ders çalışıyordu. Ama durumundan memnundu asla umudunu kaybetmiyordu. Babasını merak ediyorsanız babası evlenmiş hatta 2 çocuğu vardı
Beril babasını tanımıyordu babasını ölmüş biliyordu . Beril üniversiteye geçmişti fakat tıpı tutturduğundan biraz şüpheliydi. Umudunu kaybetmişti. Birden zil çaldı. Kapıyı açtığında postacı karşısına çıktı. Eline sınav sonuçlarını vermişti. Beril heycanla sınav sonuçlarına bakmıştı. Puanı 485 idi hayalini gerçekleştirmek üzere Konya 'ya gitti.
