On üç gün olmuştu seni görmeyeli.Ve ben o sokağı kendime mezken tutmuştum.
Yine bir gün marketten gelirken adımlarımı saya saya ,istemsizce yürüyordum.Kafamı kaldırmaya bir mecal arıyordum adeta.Evet sendin gerçekten seni görmüştüm yine.
Nazlı bakışlarından tanıdım seni , saçlarını topuz yapmıştın ve dünyanın en güzel topuzuydu.Usul usul geciyordun yanımdan,elimden bir şey gelmiyordu . Kimse yoktu yanında ve birden kalemini düşürdün ama farkında bile değildin. Acil bir işin vardı sanırım hızlandırdın adımlarını ,uzaklaştın gittin sevdiğim.
Bir cesaret eğildim aldım kalemini inceledim biraz göz gezdirdim.Bir iş yeri ismi yazıyordu üzerinde. Saat 18:04 dü. Heyecandan eve nasıl gittigimi bilmiyordum,nihayet açık bir adresin vardı ve umudum, yaşama sevincim bilmiyorum belki her şeyim olan seni bir kaleme bağlamıştım. Umut ya nereden geleceği belli olmaz.
Pazartesiyi sabırsızlıkla bekliyordum...
