Ben ilk bölümde de anlattığım gibi şanslı ve hızlı bi çocuktum -sperm-
Ama bu hızım bir kere kavga etmeme sebep olmuş ve beynimin pekmezini akıttırtmıştı.
Hızlı olmamın yanında da tutkulu bir insandım bazen top oynar gol atamayınca kafamı direklere vururdum hatta bilim sanat sınavına girmeden önce de vurup şişirtmiştim -herhalde elinde donmuş bezelye ve kafasındaki şişlikle sınava giren ilk insan olmuştum- 😎
Ayrıca yaşadığım ortam değişimi daha asosyal bi' çocukluk yaşamama sebep oldu fakat bu bana daima konuşabileceğim, dertlerimi anlatabileceğim, mutluluklarımı da paylaşabileceğim bi arkadaş bulmama vesile oldu
Bunlardan sonra hayatım : kuzenim, ev ,okul ,arkadaşlarım olarak 4'e ayrılıyor ve ben bundan başka hiçbir şeyi bilmiyordum. Taki Birisini tanıyana kadar [o birisi kendini tanır (pofudukmuş)] onun sayesinde hayatımı tekrar rasgele moda çevirdim artık çok mutlu ve cesur hissediyorum.
Bu bölümü iki farklı zamanda yazdığım için kopukluklar olacaktır şimdiden Özür dilerim BYE BYE HAPPYNESS
