LOVE [SEHUN HAYOUNG]

Love 2

Hayoung pulang ke kampung halamannya untuk menetap disitu beberapa hari. Dia sudah pun meminta keizinan dari Sehun. Sehun tidak dapat balik sekali kerana urusan kerja

Hayoung: Mana omma ni..

Hayoung membuka pintu sebuah bilik lalu ternampak ommanya sedang membaca sekeping surat

Hayoung: Omma..

Lantas ommanya menggenggam surat itu

Hayoung: Surat apa tuh?

Puan Oh: Tak ada apalah..

Hayoung: Sini Hayoung nak tengok

Puan Oh: Tak ada apa, tak penting pun.. ni surat dari jiran sebelah

Hayoung: Takkan lah jiran sebelah pun bagi surat.. Meh orang tengok

Hayoung merampas surat itu. Hayoung terkejut setelah membaca surat itu

Hayoung: Omma.. //terkejut//

Hayoung menuju ke sebuah laci yang berada di sebelah puan Oh. Di bukaknya laci tersebut. Kelihatan banyak surat yang terdapat didalam laci itu

Hayoung: Omma.. kenapa omma tak bagitau Hayoung pasal surat ni? Omma dah lah ada sakit jantung.. kalau omma baca semua surat ni, sakit omma tu meningkat tau tak?

Hayoung terduduk

Puan Oh: Sayang.. omma cuma..

Hayoung: Kalau itu yang dia nak. Kita pindah esok juga. Kita pindah luar negara

Puan Oh: Sehun?

Hayoung: Nanti Hayoung pergi pejabat dia

NEXT DAY

|| Pejabat Sehun ||

Hayoung menuju ke pintu bilik Sehun

Pekerja pejabat: Awak ni siapa? Awak dah buat temu janji ke?

Hayoung: Saya nak cepat, jngan banyak tanya boleh tak

Pekerja pejabat: Puan tak boleh ganggu Encik Sehun. Puan kena buat temu janji dulu. Btw, puan ni siapa?

Hayoung: Saya isteri dia

Hayoung mengabaikan pekerja itu lalu masuk ke dalam bilik Sehun.

Sehun: Kenapa awak datang ni? Bukan awak di kampung ke?

Hayoung: Hahhh //mengeluh//

Hayoung menarik nafas lalu dihembus. Perit sungguh mahu melepaskan ayat yang sedang bermain difikirannya

Sehun: Awak kenapa?

Hayoung: Saya nak kita bercerai

Sehun bangun lalu menuju ke Hayoung

Sehun: Tak! Tak! Saya takkan ceraikan awak. Tapi kenapa?

Hayoung: Kalau macam tu.. saya mohon, awak jangan cari saya lagi

Hayoung dengan pantas bergerak keluar

Sehun: Hayoung!

Hayoung menoleh seketika lalu dia menyambung kembali perjalanannya. Air mata laju sahaja membasahi pipi yang gebu itu

Hayoung: Mianhae.. //menangis// Saya terpaksa lakukannya..saya terpaksa.... Saya tiada jalan lain lagi.. ini sahaja saya mampu lakukan.. saranghae

TBC

|| Part yang akan datang ||

Sehun: Dia dah lari!!! //jerit//

Puan Oh: Jinjja???

Puan Oh menoleh ke belakang

Puan Oh: Akhirnya! Berambus jugak kau! hehehe padan muka! Tak sia sia aku hantar surat tuh setiap bulan!

-

Harap korang suka ff ni! (*^﹏^*)

Terima Kasih //