Arkadaşıma güzelce bir sarildim ona onu çok sevdiğimi söyledim oda bana bende seni çok seviyorum dedi ortalık birazcık huzunlendi
Arkadaşım maria ve ben teeee liseden beri arkadastik zaten lisede de birbirimizi cok ama cok seviyorduk herkes bizim arkadasligimizi kiskaniyordu hatta bizi kusturmeye çalışanları bile vardı fakat bizi kimse kusturemedi Çünkü bizim arkadaşlık bağlarımız çok güçlüydü ben bir kiz cocugu doguracaktim annemde gelmek istedi dogumuma fakat babam nereye gideceğini sorup onunla geleceğini bildiği için biz hiç umutlanmadik annem gelemeyeceği için çok üzgündü nede olsa hangi anne kızının doğumunda yanında olmaz istemez annem çarşıya çıkıp kızım için birkaç eşya almis ve bana geldi getirdi bende anneme ne gerek vardı dedim artık annemlerin evine gidemezdim babam görüdü çok mutsuzdum nede olsa bu küçücük insancikla tek başıma kalmıştım bebeğim icin bir beşik ve dolap gerekliydi bende taksit yapıp mecburen bir bebek odası aldim hemen onun için bir odayı bosalttim oda mark'in odasiydi Nede olsa mark artık hayatımızda değildi
Son günüm idi en fazla 2 saat sonra bebeğim dünyaya gelecekti daha kızım için bir isim bile düşünmemiştim ama şimdi aklıma jennifer adi koymak geldi icimden tamam artik kizimin adini da buldum artik sadece kizim icin bir baba bulmak kaldı çünkü kizimi babasız büyütmek istemem son dakikalarimda mark'i aradım hayret telefonu açtı bende açmasına çok sasirdim ve mark'a
"Mark ben senden habersiz bir şey yaptım cocugu aldırmadım su an 15 dakika içinde cocugumuzu doguracagim ve babasız kalacak beni neden bırakıp gittin mark beni hiç sevmiyormuydun peki neden çocuk oldu neden mark neden keşke bu dünyaya gelmeseydim diyorum artık mark ben seni gerçekten sevdim ama sen beni hiç sevmemissin ahhhhhhhhh!!!! doguruyorummmm!!!! Mark quarter hastanesindeyim"dedim ve telefon kapandı ben doğuma girdim 1 saat sonra çocuğum ile birlikte odaya girdim odada mark'i gördüm çok sevindim ve herşey mutlu ya bağlandı artık hayattan zevk aliyordum
