Wanneer we samen zijn

Jim

Huilend loop ik over straat. Mijn buik doet pijn maar ik negeer het. De enige 3 woorden die door mn hoofd gaan zijn: IK BEN VERKRACHT.  "Eline!" Ik draai me om en zie Jim staan. "LAAT ME MET RUST!" Roep ik helemaal overstuur.  Ik ren naar het bosmeertje bij ons in de buurt en ga zitten. Uit mn tas pak ik een schrift waar met grote letter op staat: DAGBOEK. Ik sla het open en begin te lezen.
22-2-2016
Vandaag vroeg Jim me verkering. Hij is zo leuk en lief. Ik wil altijd bij hem blijven. Dat is niet gelukt, denk ik bij mezelf en lees verder.
1-3-2016
Vandaag hebben Jim en ik afgesproken om HET een keer te doen. Waneer weet ik nog niet. Nu hou ik het niet meer en huil ik echt. Ik pak een pen en schrijf verder.
11-3-16
Ik ben ontmaagd door de allergrootste sukkel van de wereld: JIM. Ik ben niet alleen ontmqagd maar ook verkracht. Ik hoor ineens een stem: "Eline?" Ik draai me om en zie mijn broer Florian staan. "Elien? Jij had toch met Jim afgesproken?" Bij de naam van mn ex -want dat is het nu- barst ik in huilen uit. "Heeft hij-?" Ik bedenk me dat hij mijn tweelingbroer is en echt alles van me weet. Ik knik voorzichtig en durf Florian niet meer aan te kijken. "Die vieze vuile tering-" "Floor, please!" " weten pa en ma dit al?" Ik schut mn hoofd en zeg: "je bent de eerste tegen wie ik dit zeg" Florian slaat zijn arm om mij heen en zo zitten we langs de waterkant....