4 Yapraklı Yonca

*2.bölüm

O sabah yine zorlada olsa annemin "Adaaaa" diye ciyaklamasıyla uyanmıştım. Kapıdan çıkıp elektrik direklerinin orda bizim kızları bekledim. O anda çöp kovasından ansızın çıkan kediy ile böbrek üstü bezlerim horon tepiyordu.Bu korkuyla kediye sayarken buket ve meral gelmiş ,arkasından hem ayakkabısını giymeye çalışı çalışıp aynı anda bize doğru koşmaya çalışan tuğçe görüldü.oda gelince okula yürümeye başladık
*
Sınıfa tam girerken mertcanda çıkıyordu ve olan oldu 10 kere özür dilerim lafını birbirimize sırıtarak söyledikten sonra yerime geçtim. Mertcan benin cocukluk sevdiğimdi ama onun daha benim onu sevdiğini bilmiyordu berkay ve mertcanla iyi arkadaştık aynı mahallede oturuyoduk sonuçta.
Tuğçe benim mertcanı sevdiğimi biliyordu ama ben söylememiştim yanımda oturduğundan kitabıma "mertcan galp" yazısı görmüş anlamıştı. Ama öbürlerine söylemiyordu çünkü onlara söylesek ya ağızlarından kaçırır yada çaktırırlardı.meralin sevgilisi olmadığından hep tuğceyle berkayı görünce " ııyy sevgiliymiş, sevgi ponçikleri" en sonda tuğçe dayanamayıp " sen bir malsın aşktan anlamassın" deyince oda inadına sevgili bulma yollarına girdi.5-10 dakika sonra geometrici çeri girdi."ayy yinemi bu manyak karı" yüzünü buruşturan buket hocaya bakarken. Bizde sırıtınca "ne gülüyorsunuz" diye bir ses yükseldi. Meral araya girerek "hocam x, y'ye çok değer vermişte x burnu havalarda yürürken direğe çarptı" işte klasik meralin saçma sapan espirilerinden biri herkes bıyık altı gülünce hoca gözlerinden ateş fışkırırcasına merale baktı. Meral hocanın ne demek istediğini anlayarak müdürün yolunu tuttu. Zil çaldığında hepimiz 8 gözle meralin girmesini bekledik girince tuğçe "ya kızım atılcan okuldan ya bide bi derste sakin dur ya" diyerek hemen atıldı bizde aynen bakışıp atıp meralin olan biteni anlatması için meraklı gözlerle ona baktık. Yüzü baya bi düşmüs yerle irtibata geçmişti bize "okuldan atıldım!" Diyr bağırıp ağlamaya başladı bizim ağzımız açık olan biteni kavramaya çalışıyoduk " n.. ne ne nasıl yani " diyerek sessizliği bozdum. Hepimizin yüzü asıkken meral "şakaaaaa" diye çığırdı herkes tam merale saydırcakken durun bu sefer o zevki bana verin deyip sıradan zıplayıp merale doğru koştum meralde kaçınca okulda 2-3 tur atmıştık.
zil çalmıştı ben ve meral hala dışardaydık tuğce ile buket korku içinde kapıdan gelmemizi bekliyordu.tam.o sırada kan ter içinde ben kapıda belirdim sıraya kendimi zar zor attım buket "noluyo ayda noluyo" diye sırıttı. Nefessiz kaldığımdan ona cevap bile veremedim. Nefesim düzene girince.tuğçe "hadi lan" demesiyle sözüme başladım "ulan bu mal bana okulu 2-3 tur attırdı zil çalınca beni bedenci görünce oda niye sınıfta deilsin diye oda okulu 2 tur attırdırdı. Sonrada derse geç kalmim diye koştum. ölüyorum fuat abii" nefessiz konuşmuştum.mertcanda bunu fark edince gülümsedi bende gülümsedimki tam o an hoca ile meral sınıfa girdi meral bana baka baka ön sıraya yani yerine oturdu bende o hıncımla birtane yapıştırdım. "Ahh acıdı lan " ohhh az bile".eve uğramadan direk mervelere uğradık.biraz tıkındıktan sonra herkes herzamanki gibi kendi haline geri dönüverdi. ben yine koltuktan koltuğa zıplarken yere çakıldım ''ya kızım nasıl fantaziler yaşıyosun kendi içinde anlamıyorum''diyip gulen tuğçeye doru acıyan gözlerler bakmıştımki aynanda karışan müzikler eşliğinde herkes telefonunu açmıştı herkesin annesi olmalıkı herkes suratını asıp tamam yarım saate ordayım demişti.ve hepimiz evin yolunu tuttuk eve vardığımda yemeğimi yiyip facebook'a girdim kızlarla biraz yazıştıktan sonra uyudum. sabah yine aynı rutinimizle okula vardık. hoca sınıfa girince herzamanki gibi susmadık hoca bu durumumuza alışkındı ama o gun baya sinirliydi ve patladı agzından ''kendinize gelecekmisiniz,yoksa şahsınıza hakaret ediyimmi'' sözcükleri dökülünce hemen sustuk.okul çıkışı hocaya sinirlenen meral bukete dalaşıyodu ben ve tuğçede onlara bakıp ''işte sıkıcı bir okul klasiğimiz olmassa olmaz ''1.hocalara saydırmak 2.sinirden bukete dalaşmak 3.bunun hıncını almak için öbür ders hocayı deli etmek bunlar meralin hocalara kızdımı gerçekleştirdiği bir programdı hepsini harfi harfine eksiksiz hatta fazladanda yapardı.bunların didişmelerini eğlenerek izleye izleye evlere vardık ogün ödev olduğundan buluşmamıştık.zaten meral ve buket yapmıcaklardı tuğçe ise berkayla konuşmak için ben ise bugün dışarı çıkcağım için hepimiz bu yalanı uydurmuştuk işte üstümü değiştirip parkın yolunu tuttum.hep sıkılınca oraya giderdim. içim açılırdı.parka vardığımda herzamanki yerimmde bir kişi bir şahıs vardı.burda herkes beni tanırdı sık sık gelirdim ve herkes orda oturduğumu bildiğinden kimse oturmazdı.benim şantenler atmış bir şekilde oturma yerime gittim.çocuğun omzuna elimi ''atarak hayırdır olum  sa- '' sözümü bitirmeden önüne dönmüştü çocuk. çocuğu görünce donmuştum ''evet sa?'' diyen mertcanın yüzüne kızarık bir yüz ifadesiyle baktım. ''mertcan ne işin var senin buralarda''diyene kadar can çekişsemde o sözcükler ağzımdan çıktı.''annemler yeni taşındılar evimiz şurda''diyerek parkın karşısındaki mavi pembe tatlı bir evi gösterdi.o evin içini hep merak etmişimdir.ve hayalimdeki eve benzediği için hep büyüyünce bunu alıcam derdim.''bu- bu...mu'' ''evwt nie şaşırdın?'' ''şey ıııı güzelmi içi'' ''derken'' ufak bir gülümsedi.çekinerek ''ben bu evi çook istiyodum küçükken içini hep merak istemişimdir''diyiverdim.'' çokmu istiyosun gel o zaman'' diyerek kolumdaan tutup çekiştirdi. ''ne- napıyorsun'' ''beklee!'' bana bakmayarak çekiştirmeye başladı kapının önüne girince kapıyı açıp'' gel'' dedi. ''peki annen'' '' evde yok gel''diyerek yine çekiştirmeye başladı. ev muazzamdanda öte harikaydı peri evleri gibi gözlerim ışıl ışıl evi izliyodum mertcan bana kaç kere otur desede duymamıştım.''gerçekten güzelmi çokmu istiyodun bu evi'' ''evet tabiki ve bu ev.. hatta ev desek hakkaret etmiş oluruz ibu ne yaa '' diyerek hayranlıkla izliyodum.''herzaman gelebilirsin annem 10 gibi işyerinden geliyo kapım hep açık sana gel otur'' ''peki diyerek koltuğa doğru ilerledim.hem mertcanın yanında olduğumdan hemde hayalimdeki evden olduğumda heyecandan bayılmak üzereydim ama bugünü bayılmak ile mahfedmemeliydim.''acaba söylememelimiydim evet ya söylicem artık dayanamıyorum ulan ''. ''ne konuşuyosun öle kendi kendine''diyerek yanıma oturan mertcana baktım. ''şey ııı sana bişey dicem mertcan'' ''tabii dinliyorum'' ''bişey'' diyip bir kahkaha  attım bana cıyyan gözlerle bakan mertcan bir süre sonra dayanamayıp oda kahkaha attı. gülmemiz ikimizinde son bulmasıyla sessizliği ben bozdum.''ya bak harbi harbi dicem artık'' ''tamam de bekliyorum'' sessizlik baya sürünce ''hadii'' ''bak mertcan BEN SENİ SEVİYORUM ULAN'' diyip koşarak evden çıktım eve gidene kadar koşmuştum. nefesim kesilcek durumdaydım. ağlıyodum yorgundum üstümden baya bir yük kalkmıştı. o kadar çok ağlamıştımki gözlerim kafam kadardı ne eve gidebilirdim nede eve.yeniden parkın yolunu tutarak mertcan'ın evini görmeyen bir  yere oturmuştum beni görmesin diye ilk defa yerimden başka yere oturmuştum.napcaktım şimdi?,nolcaktı?,ne dicekti? ,nasıl karşılıyacak? bu sözcükler ile kafam davul zurna eşliğinde düğün gibiydi ''off ada biraz şu cüzzi beynini kullan ya''diyerek kendime çemkirdim .Dalmıştım uzaklara çok uzaklara bunları düşünmeyip biraz dinlenmek istiyodumki oturduğum oturaktan hareket gelmesiyle kendime geldim.''noluyo la-'' dememe kalmadan ''bende seni'' diyen mertcana şaşkın şaşkın bakıyordum zorla ağzımdan ''nasıl,ne'' kelimesini çıkardım. bana bakarak ''hani seni seviyorum diyip kaçtın ya bende seni deli kızım''diyerek sarıldı.olayı tam kavrayamamıştım.şaşkın gözlerle kokusunu içime çektim.mutluluktan kendimi balon gibi hissediyodum mertcan sarılmayı bırakınca uçcaktım.kendime gelince bende ona sımsıkı sarrıldım sonra beraber denizi izledik.o ana kadar hiç fark etmediğim dalgalarıın asi asil süzülüşü dikkatimi çekmişti.göz alıcıydı mertcan gibi. Sabah uyandığımda meral,buket ve tuğçeyi yanı başımda usulca konuşurken gördüm "oooo bizim yeni çifte kumrumuz uyandi.Anlat bakalım her şeyi çirkin surat" diyen tuğceye doğru şaşkın şaşkın baktım" S-sen nerden öğrendin yaa Y-yoksa bizimi gördün?" Dedim heyecandan kekelerken. Kalbim 4.5G den bile hızlı atıyodu."berkay söyledi güzelim sen anca uyu zaten" dedi kıkırdayarak " eee neler yaptınız?" Diyen merale ufak bir bakış atıp gözlerimi kaçırdım. Kızardığıma adımın ada olduğu kadar emindim.ama adım ada deilse bilmem. Aralarından zorlada olsa sıyışıp mertcanın yanına koştum olanları anlatınca mertcanın verdiği tepki normaldi onun normal durmasi beni zıvanadan çıkarmıştı "yaa nie sakinsin acabaa" diye sorduğumda hemen cevabı almıştım"ne olcakki onlar senin arkadaşların sonuçta illa öğrenceklerdi" aslında doğru illa öğrenceklerdi nie bu kadar heyecanlanmıştım birazda mertcana gelmeye bahane bulmuşken geliyim sözüyle ilerlemiştim zatende. Kapıdan çıkıp bizim eve dogru gidiyordum.eve vardığımda içerdeki sesler taa mahalleye kadar duyuluyodu ya bu sabah annem olsa herşeyi öğrencekti sabah erkende gülşen yengelere gitmişti Allaha şükür bir günüm kizlarin sorup benim cevaplamamla soru cevap geçti. Başım baya ağrıyodu uyumada zorluk çeksemde uyku benim herşeyimdi ne olursa olsun uyucam ulan.