Yaşanmış Paranormal Olaylar

Başımdan Geçen Bir Olay

8 yaşındaydım sanırsam.Ninem ben annem ve babam fotoğraf çekilecektik.Ninem başım açık olmaz dedi ama biz ısrar ettik ve çekildik.ertesi akşam zonguldaktan izmite dönüyoruz ve annemin telefonu çaldı abla,anneannem vefat etti başımız saolsun.annem şoka girmişti. Ağlamaya başladı bende üzülmüştüm sonra bi telefon daha geldi Abla erdem kendini ağaca asmış vefat haberini iletmek için aradık açmadı evine gittiğimizde yandaki ağaçta asılıydı!.teyzem telefonda ağlıyordu ve bende dayanamamıştım.apar topar zonguldağa döndük annem yolda sinirden telefonu sağa sola vura vura parçaladı,ortam çok gergindi ve hüzün doluydu. Cenaze işleri bittikten sonra eve döndük,herkes kendini yatağa attı bende yolda uyumuştum o yüzden takılıyodum kafamı dağıtmaya çalışıyordum. Salona girdiğim anda gözüm ninemle çekildiğimiz fotoğrafa kaydı.o fotoğrafı baskıya verip çerçeveletmiştik.sonra bi anda fotoğrafta ninemin yüzünün mosmor olduğunu farkettim bi an korkup annemle babami çağırdım ve ninemi gösterdim. Annem baskı hatasıdır dedi ama bizzat ben bakmıştım hiçbir hata yoktu. Sonra babam konuştu başı açık olduğu için çekilmek istememişti,şimdide fotoğrafı istemiyor. Kurtulun şu şeyden noluyo manasıyla babama baktim ama ciddi olduğu her halinden belliydi.ben pek inanmamıştım açıkçası.taa ki o geceye kadar,benim odam ufaktır ve yatak merdivenlidir yani aşağıya düşebilirsiniz.neyse herkes yattı ama ne annemler ne ben uyuyabiliyodum. Sonra bi an annem seslendi oğlum o sesi senmi yaptın? O an baya kasıldım ve ne sesi cevabini verdim ama annem tepki vermedi.aradan 5 dakika gecti ben uykuya dalıcak gibi olmuştum ki bi anda kendime geldim. Odamin ahşap zemininden ses geliyodu ve bu ses beni korkutmaya başlamıştı.ses gittikçe yaklaşmaya başladı ve ben napıcağımı bilmiyodum.bi anda bağırdım ve anneme seslendim bu sesimi kastetmistin anne!. Bu seferde annem hangi sesi kastettiğimi sordu ve ben korkudan cevap veremedim. Bi anda ahşaptan gelen ses kesildi ve bi an rahatladım.sonra kabus gibi bişey oldu,yatağımda asılı olan boncuklar ayni anda sallanmaya başladı ve ben yataktan aşağı attım kendimi. Şans eseri dengeli bi iniş yaptim ve koşarak odadan çıktım. Tüm ışıkları açtım ve annemle babamı bağırarak kaldırdım. Korkudan konuşamıyordum.babam kuranı aldı annemde beni okumaya başladı.sabah o fotoğraftan kurtulduk çünkü insan azda olsa ihtimal veriyodu babamın yorumunun mantıklı olduğuna.bidaha böyle bi olay olmadı ,şuan 16 yaşındayım ama her saniyesi aklıma kazınmış durumda