Ep-2
Jb:ဘယ္လိုမင္းအိမ္ထဲေရာက္ေနတာ
လဲ
Mark:မသိဘူးငါႏိုးလာေတာ့ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚလာၿပီးအိပ္ေနတာ
Jb:သူေျပာသလိုangelမ်ားလား
Mark:ငတံုးျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားအတိတ္
ေမ့ေနတာတို႔လြတ္ေနတာတို႔ျဖစ္မွာ
ေပါ့
Jb:႐ုပ္ကေလးကေတာ့ခ်စ္စရာေလး
ကြမင္းဘာဆက္လုပ္မွာလဲ
Mark:လူေပ်ာက္ေၾကျငာရင္ေကာင္း
မွတ္လားလို႔
Jb:အင္းအဲ့ဒါေကာင္းတယ္ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့မင္းေခၚထားေပါ့
Mark:အင္းငါသြားလိုက္အုန္းမယ္ျမန္
ျမန္႐ွာေတြ႔ေလေကာင္းေလပဲ
Jb:အင္းသြားေလ
Markဆိုင္ထဲကထြက္မယ္အလုပ္
Bam:ေဟ့~လူႀကီးဘယ္လဲbamကို
ထားၿပီးထြက္ေျပးမွာလို႔လားအီး~~ဟီး
ဆိုင္ထဲမွာဧည့္သည္ေတြ႐ွိတာနဲ႔mark
လဲbambamနားသြားလိုက္တယ္
Mark:shuu~~မငိုရဘူး
Bam:ဘယ္သြားမွာလို႔လဲ
Mark:ဒီနားေလးခနပဲ
Bam:bamလဲလိုက္မယ္
Mark:မရဘူး
Bam:ျဗဲ~~~
တကယ္ဒီဟာေလးနဲ႔ေတာ့စိတ္ညစ္
တယ္အားအား႐ွိငိုမယ္ဆိုတာပဲ
Mark:ဒီကhyungေတြနဲ႔ေနခဲ့ေလ
Bam:မရဘူးအီး~~~
Bambamမတ္တပ္ရပ္ေနရာကေန
ထိုင္ခ်ၿပီးငိုလိုက္ေတာ့markပါးစပ္ကို
လွမ္းပိတ္လိုက္တယ္
Mark:ah~~
Bam:bamကိုမေခၚလို႔ကိုက္တာ
Mark:မင္းေတာ္ေတာ္လြန္ေနၿပီေနာ္
Bam:လူႀကီးကမွမေခၚတာ
Mark:ငါ့နာမည္လူႀကီးမဟုတ္ဖူးmark
mark tuanသိၿပီလား
Bam:tuan tuanလို႔ေခၚမယ္
Mark:အဲ့လိုႀကီးမေခၚနဲ႔
Bam:သိဖူးေခၚမွာပဲtuan tuan
Mark:အဲ့လိုေခၚမွာဆိုေနခဲ့
