Baekhyun içeri girer girmez burnuna yoğun içki kokusu dolmuştu. Bunu umursamadan ilerledi ve köşede bir yere oturup etrafı izlemeye başladı. Birazdan içkisi gelecekti tek dikişte içecek ve bu gece boyunca böyle devam edecekti. Her gecenin rutini haline gelmişti bu olay. Sarhoş olmak ve yaşadıklarını bir müddette olsa unutmak istiyordu. Ama bu mümkün değildi. Ne kadar içerse içsin lanet hayatı aklından çıkmıyor, içini nefret duygusu tekrar ve tekrar sarıyordu. Ona yapılanlar her insanın kaldıramayacağı şeylerdi. Baekhyunda Sehun sayesinde ayakta kalmıştı. Kaç kere intihar etmeye çalıştığını bile bilmiyordu fakat Sehun her seferinde onu kurtarmıştı. O zamanlar Sehun'a çok lanet ediyordu fakat şimdi minnettardı. Bunları düşünürken içkisi önüne geldi. O sırada içeri uzun boylu adam girdi. Deri ceketiyle ve siyah pantolonuyla her zamanki gibi oldukça şık görünüyordu. Elini kaldırdı ve yerini belli etti.
"Sonunda gelebildin Sehun" sesi biraz kızgın gibi çıkmıştı.
"Bilirsin Baekhyun ilgilenmem gereken bir sevgilim var ve böyle yerlere gelmemden pekte memnun değil. Özellikle seninle."
"Bilmez miyim..."
"Her neyse beni buraya neden çağırdın?" Sehun arkasına yaslandı ve Baekhyun'un hiç dokunmadığı içkisini tek dikişte bitirip bardağı masaya sertçe bıraktı.
"Pekala sana bir teklifim var. Küçüklükten beri tek arkadaşım olduğunu ve her haltımı bildiğin gerçeğini göz önünde bulundurursak, senden başka güvenebileceğim bir kişi yok. En azından şimdilik."
Sehun kaşlarını çattı ve öne doğru eğilerek Baekhyun'a bakmaya başladı.
"Ne teklifi? Hayatının 23 yılını kitap okuyarak ve derslere inekleyerek geçirdin. Şimdiden sonra ne yapmayı düşünüyorsun?"
Baekhyun Sehun'un dediklerine göz devirdi ve bir silah çıkarıp masaya yavaşça bıraktı. Sehun gözlerini büyüttü ve bir silaha bir Baekhyun'a bakmaya başladı.
"Ne haltlar peşindesin Byun Baekhyun?" diyerek silahı gizlemeye çalıştı. Etrafta silahı görebilecek ve olay çıkarabilecek nitelikte bir sürü insan vardı.
"Hayatımın 23 yılını neden kitap okuyarak ve derslerle ilgilenerek geçirdim hiç düşündün mü Oh Sehun? Doğduğumdan itibaren boktan bir hayatım vardı ve ilerledikçe herşey daha da boka sardı. Küçük düşürüldüm, aşağılandım,dalga geçildim ve dışlandım. Bundan sonra eski Baekhyun yok ve olmayacak. Hayatımı mahveden insanları tek tek yok edeceğim. Bunları büyük bir zevkle yapacağım." Baekhyun yanında duran çantadan kalın bir dosya çıkardı ve Sehun'un önüne fırlattı. Sehun dosyayı açıp incelemeye başladı ve her bir sayfada şaşkınlığı daha da arttı. Ortaokuldan, liseden hatta ilkokuldan bile sınıf arkadaşlarının bütün bilgileri buradaydı. Dosyayı kapattı ve ağzı açık bir şekilde Baekhyun'a bakmaya başladı.
"Tanıdın değil mi Sehun? Bu sıradan bir dosya değil. Benim hayatımı mahveden insanların dosyası. Ben bu acıları ne kadar çektiysem sende benim yanımda durduğun için aynılarını yaşadın. İçimdeki nefret ve kin öylesine büyük ki onlara zarar vermeden rahat yaşayamayacağım. Bu yolda benimle misin Oh Sehun?"
Sehun sertçe yutkundu ve Baekhyun'un kararlı gözlerine baktı. Haklıydı. Baekhyun'un hayatı boyunca yaşadıklarını biliyordu. Ve aynı eziyetler ona da yapılmıştı. Yıllardır üstünü örtmeye çalıştığı fakat asla kapatamadığı o nefret duygusu bütünüyle içini kaplamıştı. Baekhyun'a baktı ve başıyla onayladı. Baekhyun hafifçe tebessüm etti ve Sehun'un önündeki dosyayı alarak ilk sayfasını açtı.
"İlk kurban Kim Hanbin."
Y/N: Herkese merhaba *-* Bu bölümde herşeyin nasıl başladığını açıklamak istedim. Umarım konusu hoşunuza gitmiştir. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen. Sizi seviyoruum °~°
