Die And Love

188 18 3
                                    

Ölmek o kadar kolay olmasa gerek benim şuan yaptığım gibi .Demiştim ya kuşların nasıl uçtuğunu merak ediyorum diye şuan onu yaşıyordum sanki eğlence parklarındaki gondola binmişsin gibi yavaş yavaş aşağı inerken oluşan o his varya anlatamadığımız işte onu doruklara kadar yaşıyorsun .Ama neden benim özgürlüğüm yarıda kesilmişti Neden artık uçmuyordum neden gözlerimin önü simsiyahtı yada çoktan ölmüşmüydüm .Eğer öldüysem jini görebilecektim değilmi yada ruhum onun yanına gidebilirdi demi filmlerde böyle oluyordu ya neden şimdi sadece kapkaranlıktı her yer .

Denemekten korktuğum şeyi yapıp gözlerimi hafif açtım şimdide her yer bembeyaz olmuştu gözlerim bulanık görüyordu hafif doğruldum karşımda koltukta oturan biri vardı ama ben kim olduğunu bilmiyordum çünkü gözlerim bulanıktı halen kalktığımı görecekki yanıma yaklaştı

"So yeon iyimisin"Ellerimle gözlerimi ovdum ve karşımdakine baktım

"Jin"

"Evet benim iyimisin"

"Abim nerde"

"Doktorla konuşmaya gitti"

"Ben neden burdayım"

"Hatırlamıyormusun"

"Hatırlıyorum ama en son kendimi atmıştım"

"Tam o anda koşup elini tutmasaydım zaten atlamıştın"

"Sen mi kurtardın beni"

"Evet"

"Ağladınmı"

"Şey korktum"

"Neden"

"Benim yüzümden oldu zannettim"

"Tabi vicdan meselesi"

"Anlamadım"

"Yok birşey"

Tekrar yatağa yatıp gözlerimi kapadım ne vardı sanki istediğim cümleyi söyleseydi"Seni sevdiğim için kurtardım"deseydi çok şey istemiyordum kapının açılma sesini duyunca gözlerimi açtım abim gelmişti

"İyimisin"

"İyiyim .Özür dilerim"

"Evde konuşuruz şimdi çıkalım"

"Tamam"Abim jini gönderdikten sonra bizde eve gelmiştik beni odama çıkartıp yatağa yatırdı ve yanıma uzanıp saçlarımla oynamaya başladı

"Bu kadarmı yoruldun .Bizden hayatından vazgeçicek kadar"

"Özür dilerim düşünemedim"Abimin gözyaşlarını ikinci görüşümdü birinci babamın davasını kazanamadığı zaman bide şimdi onu çok üzmüştüm .Sıkıca sarıldım ona

"So yeon sen olmazsan ben kafayı yerim anlıyormusun"

"Özür dilerim abi affet beni"

"So yeon bir daha sakın ama sakın yapma böyle bir şey"

"Tamam yapmayacağım"Oda bana sarıldı daha önceden demiştim abimin kollarında güvende hissediyordum gözlerimi kapadım ve beni korumasına izin verdim......

Sabah telefonun sesiyle uyanmıştım ama benim telefonum değildi abimin yanımda uyuduğunu anlayınca kafamı kaldırdım onun telefonuydu .Abi diye seslenmek istedim ama sesim çıkmıyordu biraz daha bağırdım hatta çığlık attım ama hepsini içimde yapıyordum ne olmuştu bana gözyaşlarım akarken abimi dürterek uyandırdım

"Efendim so yeon"Ağzımı gösterip kafamı salladım

"So yeon neden ağlıyorsun"Konuşamadığımı anlayınca yanındaki kağıt kalemi bana verdi

"Sesim çıkmıyor abi"Yazınca oda şok olmuştu hemen üstünü giyinip beni hastaneye götürdü doktorumu bulunca odasına gittik

"Hoşgeldiniz "

"Hoşbulduk"

"Sorun neydi"

"So yeon dün burdaydı hiç bir şeyi yoktu ama sabah bana konuşamadığını söyledi"Doktor ayağa kalkıp ağzımı açtı ve boğazlarıma baktı

"Şoktan dolayı olmuş olabilir bir sorun gözükmüyor"

"Peki ne zaman düzelecek"

"Onu kendi karar verecek ne kadar çok isterse o kadar çabuk konuşur .Haftada iki gün terapiye gelin bizde bir şeyler yapmaya çalışalım"

"Teşekkürler"Abim son sözünü söyleyip odadan çıkmıştık arabasına binince bana döndü

"Neden so yeon neden konuşmuyorsun"Kafamı iki yana salladım arabanın önündeki kağıt kalemi alıp yazmaya başladım

"Bende konuşmak istiyorum ama olmuyor"

"Tamam  şimdi seni eve bırakıcam ordan işe gitmem lazım halledebilirsin demi bensiz"

"Evet"Yazıp göstermiştim eve geldiğimizde arabadan inip içeri gittim kendime ramen yaptım tam yiyecekken kapı çaldı koşup açınca karşımda jini beklemiyordum

"İyimisin"Kafamı sallamıştım

"Bana kızgınmısın"şimdi ne yapacaktım ki biraz sesiz kalınca 

"Cevap vermeyecekmisin"Evet anlamında sallasamda hayır anlamında sallasamda cevap vermiycem anlamına gelecekti şurada bir yerde kağıt kalem olacaktı ama nerde

"So yeon seni merak edip okulu asıp geliyorum sen benimle konuşmuyorsun bile .Bende seni merak etmiştim ne kadar salağım"Dedi ve ben bir şey diyemeden gitti zaten diyemezdim ama beni yine bırakıp gitmişti.....

Die And Live( Kim Seok Jin)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin