Tanıdık Mesajlar

#2

"Peki neden cevap vermiyorsun yoksa konuşamıyor musun ?"

Sürekli soru soru soruyor olabilirdim ama benimle konuşmasını bir şeyler söylemesini istiyordum bu kız benim arkadaşım olmalıydı. Daha 8 yaşındayken bunu aklıma yazmıştım. Uzun bir sessizlik olmuş olacak ki birden cevap vermesine şaşırdım.

"Neden bana bu kadar çok soru soruyorsun ?"

"Arkadaş olmak istiyorum"

"Ama benim hiç arkadaşım olmaz ki.. Baksana yürüyemiyorum bile!"

Ağlamaya başlamıştı onun sakinleşmesi için o an düşünebildiğim ilk şeyi söylemeliydim.. Biraz duraksadıktan sonra aklıma bir fikir geldi .

"Olsun kimse sevmesin seni, bırak arkadaşın da olmasın artık ben varım"

Ağlamayı bırakmıştı.

"Adın ne senin ? Neden bana iyi davranıyorsun?"

"Adım Egemen ve bilmiyorum içimden geliyor böyle davranmak,neyse senin adın ne bakalım sarı ?"

"Adım Aylin ayrıca sarı da nerden çıktı?"

"Sarısın kızım işte ne diyeyim ? Ben seninle oyuna gelmiştim ama sen benle hep konuşuyorsun"

Aylin'in konuşmanın başından beri kapıda olan annesi yanıma geldi yüzümü asmamam gerektiğini istersem hergün gelip kızıyla oynayabileceğimi ama şimdi gitmem gerektiğini hatırlattı. Aslında mutluydum eve dönerken ve de kararlı.. Evet o evden çıkarken bir karar almıştım Aylin'i hiç çıkmadığı odasından benim hergün çıkıp mahalle maçı yaptığım sokağa çıkaracaktım ben onun süper kahramanı olacaktım o da benim prensesim.. bu hikaye annemin bana her gece okuduğu o süslü püslü masallardaki gibi mutlu sonla bitecekti . Daha 8 yaşımdaki aklımla eve giderken bunları düşünüyordum..

***********

Eve geldiğimde anneme anlattım bugün olanları, yaptıklarımı önce başkasının evine habersiz gittiğim için biraz kızsa da sessizlikle dinledi beni. Tek bir sorun vardı annemin üzülmüş gibi bir hali vardı.

"Anne ne oldu kötü bir şey mi yapmışım?"

"Şeey.. Oğlum sen ondan uzak dur bence"

"Neden ? Hem biliyor musun onun kendi arabası var hem de bizimki gibi dört tekerlekli.."

Annem gülse mi ağlasa mı bilemez bir şekilde bana baktı.

"Oğlum o senden ve diğer çocuklardan biraz farklı.. O biraz daha özel bir çocuk."

"Nasıl yani ? Onun özel güçleri mi var ?"

"Hayır bu farkı sana nasıl söylesem bilmiyorum ama o kız hasta oğlum"

"Anne.. Hani sen bana hasta olunca çorba yapıyorsun ya.. Ona da yapsan o da iyileşir mi peki ?"

"Öyle bir hastalık değil onun ki çok hasta o neyse sen boşver bunları"

"Neyi boşver anne ?"

"Oğlum o kız yani Aylin lösemi fazla burada kalamayabilirler sen yine de onunla fazla oynama"

"Lösemi ne demek ?"

"Öldüren bir hastalık"

Ağzıdan kaçırmıştı Egemen'in annesi "ölüm" kelimesini farkında olmadan..

"Anne ölmek ne demek ?"

"Şşt geç oldu uyu bakalım"

Bunu açıklayamazdı oğlunu geçiştirmişti bu yüzden. Küçük çocuklar unutkan olurlar ya hani bir ağlayıp bir gülerler bundan olsa gerek fazla sorgulamadan uyumuştu Egemen.. Belki de sadece yorulmuştu..