Nereden başlayacağımı bilemedim. Gizemlikimlik bana hayatın kusurlarını , aşkı , yaşamayı , umudu , sevgiyi , şefkati... Daha bir çok duyguları öğretti. Hiç unutmuyorum , ilk Wattpad'e üye olduğum aylarda sadece bir kaç kitap okumuştum. Sonra , bir okuyucunun en sevdiği ve popüler kitaplarını yayınladığı bir hikayesi vardı. Bende ona girdiğimde sessiz dikkatimi çekti. Merak edip okudum. İlk bölümde etkilendim ve devam ettim. Durukan o kadar etkiledi ki beni , bazı yerler de kahkaha atarak bazı yerler de salya sümük ağlayarak okudum. Nisa'nın sabrı , Vazgeçmeyişi , hep bir umudu olduğunu öğrendim. Durukan'ın işitme engelli oluşu zaten en etkilendiğim yer oldu. Aşkın kusurlarıyla bile sevildiğini öğrendim. Hatta o kadar bilinçaltıma işlenmiş. Ben bu kitabı Haziran ayında okudum. O zaman çocuk gelişim bölümünü kazanmıştım. Ana okulu öğretmeni olmak istemiyordum. Sessiz'i okuduktan sonra karar verdim. İşitme engelliler öğretmeni olacağım.
Şimdi ise İşaret dili kursu alıyorum. O kadar güzel ki , şarkıları bildiğim kelimelerle çeviriyorum. İşitme engelli olan arkadaşlarımla rahat rahat konuşuyorum. Sadece işitme engelliler değil , tüm engelli bireylere elimden geldiğince yardım ediyorum. İyi ki okumuşum bu kitabı. İyi Durukan'nı tanımışım , iyi ki Nisa'yı tanımışım , İyi ki Cole'u tanımışım , iyi diğer karakterleri tanımışım.
Durukan'ın öldüğü sahne de çok ağladım. Neden öldüğğğ diye ağıtlar yaktım. Yazar yapılır mı bu diye sitem ettim. Sonra ölmediğini öğrendim. O kadar rahatladım ki , sanki ben Nisa'ydım. O acıları , mutlulukları ta içimde hissettim.
Cole'un kanser olduğunu öğrendiğim de gözlerim dolu dolu okudum. En son yoğun bakıma kaldırıldığında bende ki çeşmeler yine aktı.
Kelimelerle anlatsam yetmez. Okuma listesi çıkarıp idollerime ekledim. Çünkü bu kitap , benim mesleğimi belirleme de yardımcı oldu. Sadece mesleğimi değil bilinçlenmemiz de de yardımcı oldu.
Gizemlikimlik , senin sadece İzmir'de yaşadığını , üniversite de okuduğunu ve bayan olduğunu biliyorum. Bende İzmir'de yaşıyorum ve seni o kadar görmeyi çok istiyorum ki , mutlaka İzmir metroda ya da otobüste ya da Konak'ta ya da herhangi bir yerde mutlaka karşılaşmışızdır. İçimden bir ses seninle karşılaştığımızı ve diyalog kurduğumuzu söylüyor ve o kadar eminim.
Profilinde diğer kitaplarını da okudum ama hiç biri sessiz kadar etkilemedi. Hepsini çok beğendim ve inşallah yeni kitaplar yazmanı temenni ederim.
Gizemlikimlik ile buluşma yarışmasını gördüm ve çok üzüldüm. Çünkü ben onu gördüğüm de buluşma çoktan olmuştu. Ama seni bütün yüreğimle , samimiyetimle söylüyorum ; seni tanımayı çok ama çok istiyorum.
Şu an şu satırları bile dolu dolu gözlerle yazıyorum. En çok etkilendiğim ikinci kitap Sessiz.
Neyse , uzun lafın kısası İnşallah bir gün Sessiz kitap olur ve kütüphanemin en güzel köşesinde yer alır. İstersen sahte ad ve soyad ile olsun fark etmez. Çünkü biz seni görmeden sevdik be Yazarım!
SENİ ÇOK SEVİYORUM...
Hazal Bayraktar.
