The Game

4.

Tegelijk kijkt iedereen op.
"Je hebt gelijk." zegt Alain
"Wie missen we dan?" zegt myrthe een beetje geïrriteerd wat ik zelf ook wel begrijp.
"We missen Emma." zegt het meisje die helemaal in de hoek zit. Blijkbaar heet ze Anne. Zuchtend staat Myrthe op. "Dat wordt zoeken dus." allemaal verdelen we ons in tweetallen zodat iedereen een andere kant op kan gaan. Alain en ik zijn ook een tweetal. En dat vind ik wel heel erg fijn. Met zijn alle spreken we af wie naar welke plek gaat. Alain en ik moeten naar het noordoosten. Iedereen wil net het bis inlopen als we opeens een harde gil horen. En al snel daarna heel hard: "HELP!!!" zo snel al we kunnen rennen we naar de plek waar het geluid vandaan komt. Maar al snel komt Emma ons tegemoet gerend.
Verbaasd kijken we haar aan.
"Nou leg maar even uit," begint Myrthe "wat was er nou? En ik hoop niet dat het een grap was want we wouden net eten!" trillend staat Emma op haar benen. "D-d- daar was een w-w wolf. E-en hij kwam achter m-m me aan. In Myrthe's ogen zie ik een kleine ergenis.
"Jajaja blabla. We gaan nu eten." zegt Myrthe en stampvoetend loopt ze weg. Verbaasd kijkt Emma haar aan.
"G-geloofde ze me nou niet?" vraagt ze aan ons. Ik haal mijn schouders op. "Volgensmij niet."
Ze kijkt een beetje teleurgesteld.
"Je moet gewoon niet naar haar luisteren," zeg ik "ze zeurt tegen iedereen.
Emma glimlacht. En met zijn drieën lopen we naar de rest toe. We gaan aan de tafel zitten en beginnen te eten. Op de tafel staan allemaal lekkere broodjes en ovenschotels. Als alles op is krijgen we ook nog wat yoghurt met aardbeien. "Heerlijk" Alain. En iedereen knikt. Nadat iedereen alles op heeft gaan we een slaapplek zoeken. Uiteindelijk hebben we een een mooie grote plek gevonden en zetten we onze tenten op.