Gerçek Aşk ... ?

Kimim ben ?

Gözlerim birbirine yapismis. Acmaya calisiyorum. Ama cok zor. Sonunda actim ama nerdeyim ben. Burasi hastane. Herkez telaslandi ben uyaninca. Kendime bakdim ve bir yatakda, hastane yatiyorum. Doktorlar geldi. Benimle konusmaya calisiyorlar. Herkez o kadar yavas hareket ediyordu ki hic bisey anlamiyorum. Panikledim. Kimseyi tanimiyorum. Neler oldugunu hatirlamiyorum.. en son. En son ney yapiyordum.. hesey siyah. Karanlik. Saatler sonra tekrar geldiler ve bu sefer anlasilabiliyordu söyledikleri.

( '-' ben . '=' doktor)

="beni duyabiliyormusunuz??"
-"e- evet" sesim ti- titreyeyerek cevapliyorum.
="neler oldugunu hatirliyormusunuz" bagrarak konusuyordu benimle.
-"hayir. Hic bisey hatirlamiyorum"
="peki isminizi?"
-"HAYIR! Hic bisey bilmiyorum! Neler oluyor. Niye burdayim?!"
Doktor uzun uzun bana bakti ve öylesine gitti. Hicbirsey demeden. Ne yapmaliyim. Sadece icimde sinir ve öfke var. Sadece bagirmak istiyorum. Ve bunu yaptim. Hemsireler bana öyle bir bakiyordu ki sanki uzaydan gelmis bir varlikmisim gibi yada delinin biri yine delirmis. Beni tüm gücleriyle susturmaya calisiyorlar ama susmicam. Susturamicaklar. Doktorlar geldi ve igne Vurmak icin hemsirelere beni tutmalarini emretti . Bayilana kadar bagricam. Cirpiniyorum. Izin vermicem. Sonunda basardilar. Bayilana kadar hic susmadim. Gözlerim doldu yavas yavas yaslar akiyor. Fark etmemisim ama bagirarak agliyordum.. tam bayilmak üzere benimle konusan doktor geldi ve beni bayiltan doktorlara bagirmaya basladi. Bana dogru telasli bir sekilde geldi ve konusmaya calisdi ama ben baygindim bile. Onu duyamiyorum ve tabiki yine hersey siyah..