Botervlieg romance

37 3 19
                                    

Nota: Botervliegen hebben van die irritante piepstemmetjes.

Het was een zonnige dag in botervliegenstad. Alle inwoners (botervliegen, duh) waren bezig met hun bezigheden. Jeffrey Botervlieg niet. Hij voelde zich alleen omdat hij geen vrienden had. Zijn vleugels waren groter dan die van een doorsnee botervlieg. Daardoor werd hij uitgelachen, wat belachelijk is want zijn vleugels waren erg mooi. Maar ja, botervliegen kunnen wreed zijn.

Er was ook een botervliegin en haar naam was Fien Botervlieg. Zij voelde zich ook alleen. Nochtans is ze niet alleen, want ze is erg populair.
Elke botervlieg in de stad aanbad haar. En een hele groep botervlieginnen die dachten dat ze cool waren omdat ze met haar optrokken. Elke dag kwamen ze naar haar toe om hun nieuwe botercrèmes te laten zien.
Maar ze had geen valse vrienden nodig, ze had échte vrienden nodig.

Jeffrey ging vliegen langs de regenboog om zijn gedachten te ordenen.
Toevallig ging Fien ook langs die weg, want ze wou even alleen zijn, in plaats van omringd te zijn door stalkers.
Jeffrey vloog met zijn hoofd naar beneden omdat hij zich schaamde voor zijn vleugels. Fien was afgeleid door de prachtige kleuren van de regenboog, ook al zat het vol met snorrebeestjes die van de zon wouden genieten. Gelukkig lieten die haar wel met rust, want anders trapte ze hun plat met haar voelsprieten.
Plots voelde ze iets tegen haar botsen en ze viel bijna naar beneden.
'Ai!', riep ze van schrik.

'S-sorry, ik zag je niet', zei een mannelijke botervliegenstem.

'Geeft niks, het is ook mijn fout', glimlachte Fien.

'Uh... Dan ga ik maar weer', zei de mannelijke botervlieg met grote vleugels terwijl hij ongemakkelijk in zijn nek krabde.

'Wacht!', riep Fien ineens.

'Huh?Ja?'

'Wat is je naam?'

'Jeffrey'

'Ik ben Fien. Aangename botersmaking'

'Hetzelfde'
'Jeffrey? Waarom ben je alleen?'

Jeff zuchtte. 'Ik word uitlachen door mijn lelijke vleugels'.

'Wat??? Jou vleugels zijn de mooiste die ik ooit zag!'

'Oh.. Dankje', stotter Jeffrey en zijn vleugels kleuren rood.

Ze gaan samen wat botersap drinken in een buttertaria en leren elkaar beter kennen.
Ze trekken meer en meer met elkaar op, en wanneer Fien ontdekt dat Jeffrey's pesters haar stalkers zijn, stampt ze ze allemaal plat met haar voelsprieten. Ja, haar voelsprieten zijn sterk, want ze gaat elke woensdagnamiddag en vrijdagavond naar de fitness.

Jeffrey en Fien worden verliefd en worden een koppeltje.

Enkele jaren later ging Jeffrey op zijn knie en gaf haar een botergeel doosje. Fiens mond viel open.

'Fien Botervlieg. Ik hou van je met heel mijn gele hart. Ik hou van alles dat je doet, zegt en gewoon alles. Voor mij ben jij perfect. Wil je met me boteren? (Botervliegs voor trouwen)" ,en hij opende het doosje.

'Ja! Natuurlijk! Ik hou zo veel van je!'.
Haar ogen straalden toen ze zag dat er boter in het doosje zag. Jeffrey nam een lik ervan, hield het voor Fien en zij nam er ook een lik van. Nu zijn ze officieel verloofd. Ja, dat is het Botervliegse verlovingsritueel.

Twee maanden later waren ze man en vrouw. Eigenlijk is dat best erg, omdat ze dezelfde familienaam hebben, zoals jullie al eerder lazen was het Botervlieg.
Maar er is niks aan te doen, omdat heel Botervliegenstad dezelfde familienaam heeft. Best vies, familie dat botert.

Einde



A/N: En? Ontroert door dit prachtige romantische verhaal? Ik wel, ik moest een traantje wegpinken tijdens het schrijven.
Zeg in de comments wat je hiervan vind alsjeblieft :3

0CreepypastaFan0
Hope you like it *U*

BOTERVLIEGENSTADWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu