Lust Suffer

Chapter 1

Hindi ko nga alam ngayon ang gagawin ko. Masakit man at labag sa kalooban ko dumiretso pa rin ako sa building ng condo niya.

Hindi ata alintana sa akin kung anuman ang maabutan ko.

Pagdating ko sa elevator pumasok agad ako at pinindot na rin ang floor number ng unit niya.

Bakit ganoon na lamang kabog at paghuhumerentado ng dibdib. Inisip ko pa lang na may mali parang hindi ko na ata kakayanin.

Pero hindi ako nagpayanig sa kaba na nararamdaman ko ngayon. Pagkabukas na pagkabukas ng elevator lumabas na ako. Pero bago pa man ako tuluyang umalis malalim akong hininga.

Pagdating ko sa harap ng unit ganoon na lamang sumalubong sa akin.

"Tristan faster I'm near. Come on baby. Ahhhh. Fuck."

"Shet fuck. Your so good baby and talented in this way. Ahhh"

"Mga baboy. Mga hayup,hayup." hindi ako nakaalis sa kinatatayuan ko ng dahil sa nakita at mga narinig ko. Mga hayup sila. Mga walang hiya. Hindi ko nilakasan ang boses gayun na lamang sa pagkagulat.

Hindi na ako nakaalis pa at parang binuhusan ako ng napakalamig na tubig dahil sa senaryong naabutan ko. Bakit? Nila nagawa to.

Hindi na ako nakapagpigil pa at tuluyan na akong pumasok. Total bukas lang naman ang pinto dahil sa kababuyan na kanilang ginagawa hindi ata alintana sa kanila nanakaawang na nakabukas ang pinto.

"Mga hayup kayo. Ang bababoy niyo" nasasaktan man ako ngayon,hindi ko ito pinahalata. Basta ang alam ko galit ako. Galit,poot at sakit ang nananalaytay ngayon sa buo kung katawan.

Bakit mo ito nagawa sa akin Tristan? Bakit? May pagkukulang ba ako? Sana noon pa talaga hindi na ako umasa pa. At sana noon pa hindi nakita binigyan pa ng pagkakataon. Sana nga. Sana.

Bakit ba napakatanga ko? Ang tanga tanga ko. Nagpaloko naman ako. Sa taong minahal ko.

Nanggigigil ako nasaktan siya pero bakit ganon na lamang pagkaharap ko na siya parang hindi ko kaya.

Minahal mo kasi. At alam mo sa sarili mo na mahal na mahal mo ang taong nasa harao mo. Walang hiyang isip to. Pinagtutlungan niyo ba ako?.

"Baby, sinu ba siya? Don't tell me that's your sister. Maygad." anung sabi mo? Pigilan niyo ako. Letse kang higad ka paghindi ako nakapagpigil mawawalan ka ng buhok sa katawan. Hahhhhh.

"A-Aya.. B-bakit ka nandito? A-anung ginagawa mo dito?" nauutal at garalgal niyang tanong. Halata pa rin na hanngang ngayon ang pagkagulat niya. Pero bakit ganoon?

Hindi ko na kinaya pa ang sakit. Kaya wala na akong ibang gawin kung hindi ang umalis. Hindi ko na rin kaya kasi kahit anung oras babagsak na ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

Tumalikod na ako sa kanya. At mabilis n tumakbo. Hindi ko kaya na harap harapang binabastos at sinasakatan niya.

Ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan ay tuluyan ng bumagsak. Ang sakit napakasakit na ang taong mahal mo ay may kasamang iba at may milagro pang ginawa. Mga hayup.

Humagolgol ako sa pag-iyak hindi ko na kasi kaya ang sakit. Sana noon pa hindi na ako umasa pa at nagpakatanga sa kanya.

Bumukas na ang pinto ng elevator. Bago pa man ako makapasok--hindi ko na nagawa pa. Naabutan niya ako at Malakas niya akong hinapit palapit sa kanya at malakas na niyakap. Mararamdaman mo ang pagmamahal niya. Pero bakit niya nagawa yun sa akin.

"A-aya. Sorry." bakit ganon? bakit pati siya nasasaktan? Saan? sa ginawa niya? Ang lupit din no. Bakit basa.

Umiiyak siya. Pero bakit siya umiiyak? Di ba dapat sa sitwasyon na dapat ako ang umiiyak at labis na nasasaktan. Pero bakit siya?

Kasi nga mahal ka niya. At ayaw ka niyang mawala. Anu ka ba Aya napakalow mo naman mag-isip. Walang kaduda-dudang sabi ng isip ko.

"Aya. Please. Sorry. Huwag mo akong iwan. I'm really really sorry about what happened a while ago. Hindi ko sinasadya nasaktan ka. Hindi ko alam na darating ka. Hindi ko alam. Nadala lang ako ng alak na ininumn ko."

"Hindi ko nga kilala kung sinu yung babaeng yun. Please Aya. Sorry patawarin mo ako"hindi ko kaya na nasasaktan siya ng ganyan at umiiyak sa harap ko. Nanghihina ako pag nagkakaganyan siya. Kahit ako hindi ko rin alam.

Pinaharap ko siya at marahang hinawi ang mga luhang nag-uunahan na namang dumaloy sa cute at pogi niya mukha .

"Huwag kanang umiyak. Hindi ka na tuloy pogi. Sige ka hinfi kita patatawarin pagganya ka. Sige ka." nakangiti kung sabi sa kanya.

"Pagtumigil ba ako sa pag-iyak patatawarin mo na ako-"hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita at hinalikan ko sa kanyang labi. At maalab niya naman itong tinugon.

"Sorry. Sorry Aya. Hindi na ako uuilit pa. Mahal na mahal kita. Aya."hinalikan niya ulit ako pagkatapos siya magsalita.

"Dapat lang. Kung hindi puputulan talaga kita. Mahal din kita." nakangiti kung tinugun ang mga halik niya.

@Mrpopcorn21
@kuyaCaloy