Yeşil Kapşon

Sıradan bir güne başlangıç

Hadi kalk pis serseri okuluna git,geç kalacaksın.
Iahhmm azıcık esnedim sağa sola bakarak gözümü ovuşturdum.küçük nefes alması zor odamdan güneş ışıkları gözlerime vurmaya başlamış benide haliyle uyandırmaya yetmişti ,evdekilerin ben uyansamda  uyanmasamda gelip her zaman kaldırma biçimi tabikide vazgeçilmez bir  kural olmuştu. Hoşlarına gidiyor gibiydi sanki.
Yatılı Okulun ( Lise 1. Sınıf ) ilk günü için gömleğimi giyindim. Kravatımı çok düzgün olmasada öğrendiğim gibi bağladım tam üçgen olmadı, bol pantalonumu ayaklarımdan geçirdim ve  kemerimi bağladım. Okulda 6 gün kalıp sadece pazar günü eve geleceğim için orta boylu çantama akşamdan kıyafetleri ve gerekli malzemeleri toplamıştım. mahalledeki son sınıf liselilerden öğrendiklerim sert olmam gerekirmiş ve ilk kavgamda döversem benden korkulur, dövülürsemde eziklerin arasına katılır okul bitene kadar hayat bana cehennem olurmuş.aslında çoğu şeyleri onlardan öğrenirdim getir götür işlerini halleder yanlarında sakince oturur aradabir verdikleri yarım sigarayı öksürerekte olsa içerdim.
Toparlandım ve salona girdim ne kahvaltı hazır nede çay için sıcak su . Zaten sabahları pek kahvaltı etmek alışkanlığım yok. Dün geceden boyanmış ayakkabılarımı giyindim ve kapıdan dışarı çıktım . Yürümeye başladım ama herzamanki gibi bütün insanlar bana bakıyormuş gibi geliyordu nedense , bunun sebebi ya çok asosyal olup bütün gün odamdan dışarı çıkmamamdan kaynaklanıyordu, yada küçükken annemi ve babamı zincirleme bir trafik kazasında kaybedince benim arka koltukta yüzümün sağ tarafının yanmasından kaynaklanıyordu . Olsun ama ben yinede herşeye iyi tarafından bakar hayatımdaki insanlardan daha küçük olmama rağmen büyük düşünürdüm , bazende bir çocuğun bile hayal edemeyeceği hayaller kurardım bu o günki ruh halime göre değişirdi.
Otobüs durağına doğru yürürken insanların bana bakmasına alışmış ciddi tavırlarla orta hızda yürümeye devam ediyordum..
Halk otobüsüne bindiğimde en arkaya ilerlemeye başladım ve  cam kenarındaki boş olan yere oturdum .
Yolları seyretmeye başladım birsürü insan çoğu işine gidiyor çoğu okuluna yada üniversiteye,bazılarıda eğleniyordu kendi çapında .. Gözümü dümdüz dikmiş kırpmadan hayallere dalmışken varacağım durağa geldiğimi farkettim ve hayal dünyasından uyandım alel acele yanımdaki kıza benim yerimden kalkıp otobüsten inmem için yer istedim kız ilk geçmem için ayaklarını sağa çekti daha sonra yüzümün obiri yanını görünce irkilip ayağa kalktı , alışmıştım artık bunlara zamanla.  Hemen ilerleyip insanların arasından. Kendimi dışarı attım ve gelmiştim işte sabahtan yola koyulduğum yere...

ARKADAŞLAR HERGÜN OLMASADA İKİ GÜNDE BİR YENİ BÖLÜM YAZACAĞIM VE BU UZUNLUKDA OLACAK.
Desteğiniz Hayal Dünyamı Dahada Genişletir.