Nietzsche, ruhsal yaşantısında hiçbir insanın hayal dahi edemeyeceği bir uçurumdan döndüğünü yazar. Edgar Allan Poe, en büyük felaketlerin toplumsal değil bireysel olduğunu yazar. İnsanoğlunun hayattaki konumunu sağlamlaştırmasının tek yolu belki de bu yalnızlıkları yaşamaktan geçer. İnsanlar bu şekilde gelişirler. Yalnızlık onları acımasızlaştırmıştır ama daha güçlü yapmıştır. Bu yalnızlıktan daha ötesi yoktur onlar için. Dibi görünmeyen bu dehliz kuyudan aydınlığa çıkmak, bu yalnız kişinin hayatta kalmış olmanın zaferini unutmasıyla mümkündür. Affetmekle, kendilerine yapılanı affetmekle mümkündür. Bu şekilde birey büyür ve diğerlerinin gözünde de büyür. Ve bu erdem insanı bilgelik mutluluğuna kavuşturur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgürleşme için denemeler
Short StoryBenim yazmamın nedeni Montaigne'de olduğu gibi kendimi düzenleme değil insanlara konuşurken, yürürken, gözlerinin içine bakarken, onlara gülümserken anlatmaya cesaret edemediğim gerçek beni anlatmaktır. Bu bir nevi benim özgürleşme yöntemim. Yazılar...
