Prologue

637 15 4
                                    

Matagal na ang nakalipas nang umalis ako mula sa Pilipinas.Ang sabi ng hangal kong daddy,kailangan ko munang mag-unwind. Unwind my feet. Porket lagi lang sumasakit ulit ang ulo ko,London agad? Seryoso ba siya?

Para namang hindi siya nasanay na palaging sumasakit ang ulo ko

Nasa Airport na ako ngayon at hinihintay ang sasakyang susundo saakin. Hindi pa ako handa kasi makikita ko nanaman si daddy,ang ultimate kaaway ko na hinding hindi ko talaga makakasundo kahit kailan.

I checked my phone to see what time is it. Kanina pa ako naghihintay dito,10 minutes na pero wala parin ang driver. Kailan ba nila maiintindihan na kaya ko silang palayasin nang hindi binabayaran ng sweldo?

One reason na ayaw ko sa tatay ko ay imbes na siya pa ang sumundo saakin ngayon,inuuna niya pa ang business. I can't stand him. Puro siya trabaho trabaho trabaho.

Nagulat nalang ako nang biglang may humawak sa pwet ko. Wtf!

Agad kong hinampas ng malaking wallet ang mukha ng lalaki. Agad naman itong nakatakbo ng mabilis pero dahil ayaw kong magpatalo ay agad ko itong hinabol. Wth is wrong with this guy?

Tinandaan ko ang suot nitong kulay grey na hoodie at pants.

Nakakalayo na ang lalaki nang kaunti pero hindi parin ako tumitigil kahit na nakasuot ako ng high heels. Ilang sandali pa ay naabutan ko ito at agad naman itong hinampas ulit

"BAKIT KA NANGHAHAWAK NG PWET? YOU STUPID MORON!" I yelled at the top of mg lungs

Mukhang nagulat naman ang lalaki dahil sa pagsigaw ko. Naglakad lamang ito palayo at hindi ako pinansin. Nagsuot pa siya ng earphones. Agad ko siyang hinabol

"HINDI KA MAN LANG BA MAGSOSORRY?" Tanong ko habang humihingal na

"Look,miss,i don't know what you're saying pero ito number ko,baka kasi type mo lang ako kaya mo ako hinahabol" Inabot niya ba saakin ang business card niya

Grabe ang kapal ng mukha. Sa inis ko ay hindi ko tinanggap ang iniaabot niyang card saakin at tinalikuran nalang.

Pagdating ko sa dati kong pwesto ay nakita ko na ang driver naming naghihintay sa labas ng sasakyan. Thanks goodness. Kailangan ko pa palang magpagod para hindi mabored kakahintay. Geez

"Ma'am kanina pa po ako naghihintay kaso wala ka naman po" sabi ni kuya driver

Makakasapak ata ako

"Wow nakakahiya naman kuya ha higit 10 minutes akong naghintay dito nakasuot ako ng heels nakatayo pero wala ka parin?" I paused for a while kasi hinihingal ako

"Hindi ka namin binabayaran ng 6k a month para maging late. Kung ganitong driver lang naman pala ang susundo saakin araw araw edi mas mabuti pang ako nalang mismo magdadrive para sa sarili ko"

"Sorry po" sagot niya habang nakayuko

Unang araw ko palang ulit dito sa Pilipinas pero sobra sobrang init ng ulo na agad ang nararamdaman ko.

Ano na ang mangyayari saakin dito sa muli kong pagbabalik? Handa na ba akong bumalik kung saan ako nanggaling? Handa na ba akong harapin ang buhay na iniwan ko noon?

My Long Lost LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon