Nj's POV.
Maaga akung umuwi ng bahay dahil hindi ko kayang tumagal sa school lalo na at madaming makakakita saakin pag umiyak ako.as usual tahimik at walang katao tao sa bahay namin.my dad was in a business trip.and my mom are out in the country .ganyan naman lagi ang sistema,palagi silang wala.
"Nony?" .i saw my older sister joylen in the balcony with her boyfriend.i dont bother to look at them and manage my way to the kitchen.there i saw my oldest sister ate trexie who was feeding her babby.
"Ang aga mo atang umuwi?" . I give her my fake smile before getting my chocolates and leave. Pumasok ako ng kwarto ko at nag kulong. Ayoko talaga ng may nakakausap na tao pag ganito ako.after putting my bag in the center table ay inumpisahan ko nang kainin yung mga chocolates na kinuha ko.
Stress...
Stress..
Haixt. Buti pa ang chocolate may kwenta. Nawala ako sa pag iisip nang mag ring ang phone ko.tsk i told yah tatawag sila.i cancel the call at pinatay ang phone ko .then my tears started to fall down.
I never imagine to have a broken family.
Flashback...
"Ate saan ka pupunta?". Nakita ko ang mga hawak na maleta ni ate joy ng pababa ako ng hagdan.as usual wala nanaman sina mama at papa yung pinaka ate ko naman na si ate trexie ay nasa states nag aaral ng nurseng .i was 9 years old way back then
"Nony?...ah im leaving pinapapunta ako ni mommy sa canada"
"Canada? Pwede ako sumama"
"No...diba may pasok ka pa at baka sumakit lang ang ulo ni mommy .marami kaseng kilangan gawin dun para sa business" . Sinuklay nya ang buhok ko gamit ang mga daliri nya bago nya ako halikan at umalis.
that night I was left with my nanny at sa iba pang kasamahan sa bahay i was about to sleep .when i got a phone call with my dad
"Babby...gusto ka raw maka usap ng daddy mo" .im a daddys girl.mas close kase ako kay papa kesa kay mama bukod sa kahit busy si papa sa trabaho ay may roon syang time na binibigay saakin.tulad nang lagi nya akong sinasakay sa kabayo at mangangabayo kame buong mag hapon sa hasyenda ng lolo ko
"Hello...papa"
"...."
"Papa andyan pa po ba kayu?"
"U-umuwi ba dyan ang mama mo?"
My fathers voice was broke when he speak in the other line. I wonder why but i honestly answer him
"Hindi po papa .bakit----"
-tooot-- tooot----.
he end the call leaving me a blank expression .I sleep that night with a doubt in my family are they lying to me? Cause difenetly i can sense it.
<two weeks past>
"Mama!!!" .i shout when i saw my mama comming from the door intrance.
"Babby ko" . She hugs me like she really missed me allot. Nilipat ko ang tingin sa isa pang tao na pumasok ng main door.
"Ate .s-sino yan?" .umiwas sya ng tingin kaya inilipat ko ang tingin kay mama .
"ANak sya Si emj...ang a-anak ng tita aillen mo". I smiled at lumapit ako dun sa babby shes so cute sabi ko pag lumaki sya gagagawin ko syang playmate.
End of flashback.
Until lastnight. I heared my father and my mothers conversation.that emj is not really tita aillens daughter .anak sya ni mommy sa ibang lalake.
Flash back ...
"Akin kase to!!"
"Nony!!"
Nagulat ako ng lumapit ang ate kong si ate trexie saakin at saka nya ako kinurot
"Ibigay mo na kay emj yan!"
"*sobs* saakin naman kase tong toys ee". Umiiyak aako sa harapan nila 2 taon na si emj nun at 11 years old naman ako .simula nang dumating si emj sa bahay na to lagi nalang sya ang bida .mas madami syang natatangap na gifts from my tito at tita lalo na kay lolo at lola .at si papa nalang ang nag iisa kung kakampi kaso madalas nalng umuwi ng bahay si papa
"Ano ka ba naman . Malaki ka na hindi kana dapat nag lalaro nyan! Hala pasok sa kwarto!!!!"
Galit na galit si ate saakin .habang ako umiiyak pa din sinamaan ko ng tingin si emj at tumakbo ako papasok sa kwarto ko.
End of flashback
Kaya pala noon .lagi nilang kinakampihan si emj kesa saakin kase hindi nila ako mahal.dahil mas mahal na nila si emj kesa saakin. Hindi tumigil ang luha ko sa pag tulo remmembering those thoughts .ako yung babaeng hindi madaling umiyak para sa maliit na bagay na sa tingin ko ay walang namang kwentang iyakan but im really hurting you can say that through my tears. Lumaki akong cold hearted . Hindi ako marunung maging sweet and i dont know how to love. Kase puro ingit ang namayani sa puso ko when i was in grade 8 nag ka boyfriend ako but none of them ay sineryoso ko .i dont feel like loving the person na hindi umaabot sa standards ko pero i realize its not my standards but my heart .when where i found love ?nahh im contented with my friends .im happy when they're around and maybe i just continue using my mask.wearing a mask of smile when at the back of my eyes im really are hurting.why lifes really unfair? I have all my needs but not a family.
Shiela's POV
-on the phone-
"Huhu shie di ko na talaga maintindihan si nj". Umiiyak si kate sa kabilang linya habang ako ay nakahiga sa kama hays nakakantok
"Hoy shie! Nakikinig ka ba?"
"Yah"
"Anong yah! Huhu nag aalala ako" . Sa aming tatlo si kate talaga yung maalahanin . Nag aalala din naman ako but i trust nj i know makakaya nyang ayusin ang problema nya
"Just trust her" . I said at pinatay ang tawag . Pumikit ako at inalala ko nanaman ang sitwasyon ni nj .hindi ko man pinapahalatang apektado ako pero nag aalala talaga ako gusto kung dalhin yung kalahati ng problema nya pero alam kung mas makakabuti kung tatahimik nlng ako .kilala ko kase si nj pag badtrip sya wala ayang kinakausap na tao hays willing naman ako maging hayop .para lang mapagaan ang pakuramdam nya :(
