HARD TO HURT [ON HOLD]

KABANATA 1-HTH-

KABANATA-1

HARD TO HURT

Taba baboy taba baboy taba baboy. paulit ulit kong sabi sa may ari ng apartment na tinktirahan ko 2 bwan na kasi akong walang bayad para 2 bwan lang naman bilbilin kasi tong baboy na to

bastos talaga yang bunganga mong yan kaya wala na kakatagal sayo. sabi nya habang naguusok ang dalawang tenga

taba baboy taba baboy sabi ko habang hinahatak ang iba ko pang gamit

taba baboy okey ng mataba eh ikaw ang payat mo na nga pango ka pa

ay ta nahiya naman ako sa ilong mong sinagasaan ng tren diba?

palibhasa kasi poor ka kaya wala kang pangbayad.

aba ang yabang ng gagong to

hoy kurimaw kailangan mo ng pera bakit! par'a may ipangtustus ka jan sa bilbil mo may ipang sok sok ka huh? tababoy sigaw ko

sabay alis na .

pag ako talaga na ka hanap ng maayos ayos ng apartme'nt pagsisihan nya na pinaalis nya ko 'anong connect'

ay ta san na ko ngayon paano na mahirap talaga maging dukha walang patutunguhan, buhay nga naman

kakapalan ko na lang mukha ko pupunta na lang    ako kay chang walang wala ako ngayon

kinukuha ko ang walet ko sa bulsa ko para masigurong maypamasahe pa ko

piso piso lima dalawang piso ulit 25 centabo

putcha

lakadin na yan

mahirap talaga yong tanggihan ka ng lahat hindi lang mahirap masakit pa

wala kang kaibigan na inaasahan mong kaya kang damayan putrages ang sakit

magulang mo na inabanduna ka dahil sa katigasan ng ulo mo putrages saklap

yong nakaraan mong paulit ulit syempre sobra ang na idulot na sakit

kapag naging mas maayos na ang buhay ko babalikan ko sila

kukunin ko kong ano ang nanggaling sakin dugo at laman ko

kamusta kaya sila ngayon masama ba ko dahil iniwan ko na lang sila ng basta basta

tinutungo ko ngayon ang daan papunta kay chang don muna ko kahit ni pamilya nya ayaw sakin problema ba nila lahat na lang ng mali ko ang lagi nilang napapansin minsan iisipin ko kulang kulang ako

napangisi ako sa naisip ko kulang kulang naman talaga ako

kulang sa pansin ng magulang kulang sa pag iisip ng tama kulang sa pag mamahal
kaya nga ko nag sasarili para makaya ko kong ano talaga ang silbi ko dito sa mundo

Tok tok tok chang sigaw ko na kakailang ka tok na din kasi ako pero wala pa ring nag bubukas

chang

biglang nag bukas ang pinto at inilabas non ang

chang kong bagong gising, tanghali na ngayon pa lang babangon

chang mahina kong tugon habang tinitingnan sya ng malumanay

Gene Mangiyak ngiyak nyang tugon

chang pangabno kong sabi

Bwesit ka ngayon ka lang na dalaw bwesit. sabay yakap nya sakin

niyakap ko din sya pa balik

chang wala na kong matutuluyan pwedi bang dito muna ako prangka kong sabi sakanya

tinanggal nya ang pagkakayakap nya sakin sabay sabing

ano kaba kahit dito kana tumira

welcome ka dito no sabi nya habang nagpupunas ng luha, iyakin

halika pasok ka dali

mag kwento ka huh? kong san san ka na pad pad na lugar

nagtaka na man ako bakit wala maingay noon kasi nong huli kong gawi dito maingay ngayon san na mga tao

Chang san na mga ka sama mo dito sa bahay tanong ko sabay buhat sa maletang dala ko

Ngumiti lang sya ng tipid

nako nako alam kong pagod ka di to ka muna sa isang kwarto sa baba gigisingin lang  kita pag nakaluto na ko Huh

sabay tulong sakin sa pag bitbit ng gamit ko

chang

tawag ko sa kanya para kasing  maiiyak na sya

ano ka ba sige na

matulog kana okey

hinayaan ko na lang, pumasok na ko sa kwarto sakto lang pang isang tao hindi masyadong kalakihan napukaw ang aking mga mata sa isang larawan parang gusto kong magsalita at umiyak pero hindi ko
kinaya

Silently my shoulders shook as i cried

no sounds coming from my mounth

---------------
UPLODED: March 21 2016

This story is work of fiction any resemblance to real people living or living dead event place or other story are coincidantly no part of this story may be copied or reproduce to any form