Repentance - story #2

The Darkest Hour I |3:07 p.m.

(naka lohod na at nakatingala sa langit)

"Ano'ng ginawa ko para, ganitohin n'yo ako? Bakit wala'ng gusto'ng makipag – kaibigan sa akin? Bakit n'yo ako binobully? B – Bakit? Bakit?!...."

Iyak ng iyak ako na sinundan ng isang nakakabinging katahimikan.......... Tapos.....

"Pagsisihan n'yo ito!!.. Kayo'ng mga!... MGA TAO! KAYO!!!.. PAGSISIHAN!!.. N'YO ITO!!!..."

Binigkas ko ng pabulong sa lupa ang unang orasyon.....

"Alahtab fo lleh A uoy ym tirips dna lla fo eht elpoep ni siht yrtnuoc, ni egnahcxe fo ruoy rewopp"

Translation:

"God of hell l give you my spirit and all of the people in this country, in exchange of your power!"

Pagkabigkas ko ay napatingala ako sa langit na naka lohod, at dalawang boses ang lumalabas sa bibig ko at napa sigaw ako;

"Roooaaaaaarrrrrrrrr.... Aaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!............."

"sa mga oras na ito ay sinaniban na ako ngFallen Angel na si Lucifer." 

   Biglanghumangin ng malakas nagdilim ang paligid at natakot ang lahat sa mga naganap,sigawan ang lahat at hindi alam kong saan tatakbo, dumating ang mga pulis atpinalibutan ako; "Sumoko ka na at wagmagtangkang manglaban dahil hindi kami magdadalawang isip na patayin ka!" Tinawananko lang sila, lumutang ako sa hangin tapos gumawa ng maliit na araw sa kamay koat binitiwan ito at kusa ito na lumutang pataas, pagsara ng kanang kamay ko sumabog ang maliit na araw at nagingmaitim na enerhiya na lumamon sa lahat, pati ako ..... Lumaki ng lumaki ito hangan sa masakop angbuong Pilipinas, ang mga nasa loob na nito ay slomo ang galaw, ako lang angnakakagalaw ng normal.Nalaman ito ng mga karatig bansa, kaya nagpadala sila ngmga battleship, jet at iba pa, pero wala paring silbi ang ginawa nila, dahilkada makapasok na jet at barko ay hindi makakagalaw ng mabilis at kungmagtatangka naman na lumihis ay hihigopin parin ng itim enerheya ......

Tapos sinambit ko na ang pangalawang orasyon............

"Lehgna fo htaed evig em eht luos fo eht elpoep ohwera edisni eht elcric fo htaed."

Translation:

"Angel of death give me the soul of the people who are inside the circle of death."

ats"

Lumiit ang sakop ng itim na enerhiya at sabay sa pagliit nito kasama na ang mga kaluluwa ng mga tao, paliit ng paliit hanggang sa makapunta sa mga palad ko at kinain ko ito, pagkalonok ko ng itim na enerhiya naramdaman ko na lumalakas ako at nagkakaroon ng God – like powers na kontrolado ang mga elemento ng mundo.

Tapos may dumating na tao na nakamotorcycle, ang kaibigan ko pala na si Jay Albert.

Jann Ross: Bakit buhay ka pa, hinigop ko na lahat ng kaluluwa ng mga tao?

Jay Albert: Dahil dito. (pinakita n'ya sa akin ang crucifix na sout n'ya.)

Jann Ross: Mawawala na ang bisa n'yan mamaya lang.

Jay Albert: Kung hindi kita papatayin ngayon?!(tinutok n'ya sa akin ang baril na hawak n'ya.)

Linapitan ko s'ya at linapit ang noo ko sa butas ng baril, at tanong ko; "Ang tanong kaya mo ba'ng patayin ako? Kaya mo ba'ng patayin ang kaibigan mo?" Tapos tinawanan ko s'ya, ang tawa na ibat - ibang boses ang lumalabas sa bibig ko, at synchronize ito. Sumigaw s'ya habang umiiyak; "PAPATAYIN KITA!!!..." sabi ko naman; "GAWIN MO!!!..." Umaligansaw sa lugar ang tunog ng baril, pero............. Pero hindi ako ang tinaman linihis n'ya ang baril at tinaman si James na sakto na sasaksakin ako sa likod.

Paglingon ko sa likod........

Jann Ross: BOOM PANES!!.. Sapol sa ulo!... Sabiko na kaibigan parin kita, hindi mo ako kayang PATAYIN!!!... 

Jay Albert: Mali ka!...

Tapos tinadtad n'ya ang noo ko ng bala pero walang nangyari buhay parin ako, sinuka ko lang ang mga bala na bumaon sa noo ko.

Jann Ross: Ito ang kagandahan ng pagiging immortal Jay ..... Hindi muna mararanasan ang mamatay, gusto mo gawin din kita'ng immortal? Yun ngalang maririnig mo ang mga nagsisigawang kaluluwa sa loob ng katawan mo.

"Music to my ears!" Sabi ko sabay tawa.......

Jay Albert: Mas mabuti nang tumanda ako kaysa sa maging katulad mong demonyo!

At linagay n'ya ang huling bala sa baril n'ya,at sabi; "Sorry kaibigan ko, perohanggang dito na lang ang forever mo." 

  Jann Ross: Talaga? Are you sure?!

Jay Albert: Sure! (sinabi n'ya ito habang tumotolo ang luha n'ya)

Tinutok n'ya sa akin ang baril n'ya at kinalabit ang gatilyo, pero habang naglalakbay ang Hades bullet papalapit sa akin ay unti – unti ito'ng nalulusaw at hindi man lang ito dumikit sa dib – dib ko o sa damit man lang.

Jay Albert: Pano? Ano'ng nangyari?!

Jann Ross: Alam mo kase, pag – gagamit ka ng Hades bullet para pumatay, hindi ka dapat makaramdam ng pagkaawa sa tao o elemento na papatayin, hindi maaawa, magkakaroon ng paghihinayang, at guilt sa kanya.

Napaluha na lang s'ya at natulala, dahil alam n'ya na katapusan na n'ya.......

Jann Ross: Wag kang magalala kaibigan ko dahil magiging isa na tayo, ngayon din.

Kakainin ko na sana ang kaluluwa n'ya ng biglang may sumigaw sa may likod ko..... "WAG!!!..."

Ang kapatid ko pala na babae, kasama sina mama at papa, sabi ni papa; "Kuya wag mo'ng kalimutan ang pagkatao mo! Kaibigan mo s'ya, tigilan mo na ito patawarin mo na ang mga tao na nagkasala sayo! Pakiusap lang, pakiusap anak ko!!..." Umiiyak s'ya pati si mama at ang kapatid ko. Pero hindi ko s'ya pinakinggan, subalit ang ginawa ko ay dinala sila sa New Zealand sa lugar kung saan nakatira ang tita ko ang magiging promise land, si Jay naman ay linagay ko sa tabi ng gate namin.

At oras na para sa pangatlo at hulingorasyon........