Medya;Arda
Alarm sesiyle uyandım.Oysaki bay kas yığınını rüyamda görüyordum.Asya Gencer ve saçma rüyaları.Bir müddet yatakta yatıp duvarı seyrettim.Uyandığım zaman ben niye yaşıyorum bu hayata beni bağlayan ne diye düşünüyorum her sabah.Saçma sapan nedenler uyduruyordum bu sorulara.Bu sabah da aynı şeyleri düşünüp saçma sapan nedenler uydurdum.Bütün bu düşünceleri kafamdan silip yemek yemeye karar verdim.Acıkmıştım ama hiçbir şey yemek istemiyordum.Mutfağa gittim ve dolabı açtım.Biraz dolapla bakıştım.Peynir zeytin domates ve yumurta çıkardım, yumurtayı pişirip domatesleri doğradım.Çay demlemeye üşendiğim için sallama çay yaptım.Kahvaltımı yaptım masayı topladım.Salona geçip koltuğa yayıldım.Telofonum çalmaya başladı.Bilin bakalım kim arıyordu.Kim olabilir tabii ki annem.
"Efendim anne."
"Asya naber kızım, napıyorsun, nasıl geçti ilk gecen, okulun kaçta?"
"Anne ne bu şiddet bu celal?"
"Hiç kızım merak ettim."
"Öncelikle iyiyim, şuan koltukta yayılmış yatıyorum, ilk gecem normaldi, okulum 12 de."
Evet çok normaldi bay kas yığınıyla tanıştım.
"İyi kızım bende mahalleden arkadaşlarla güne gidicem."
"Ooo anne günler falan." kahkaha patlattım.Annemin o kötu bakışlarını tahmin edebiliyordum.O yüzden sustum.Vedalaştık ve telefonu kapattım.Saat 10'du.2 saat sonra okulda olmam gerekiyordu.Odama çıkıp üstüme siyah bir etek üstüne beyaz bir t-shırt deri montumu ve beyaz converselerimi giydim saçlarım dalgalıydı salık bıraktım evden çıktım.Arkamdan bir ses "Asya" diye bağırdı.Bu da kimdi şimdi?Arkama döndüğümde Duman'ı gördüm.Ne olmuştu da böyle koşuyordu.Yanıma geldiğinde nefes nefese bir şeyler söylemeye çalışıyordu.
"Duman iyi misin?"
"Bil bakalım bu sabah ne öğrendim güzelim"
"Ne?"
"Aynı okuldayız"
"Pardon?Nasıl aynı okuldayız!"
"Basbaya işte güzelim.Eşlik edersin artık bu yakışıklı ya ama fazla etrafımda dolaşıp da kısmetimi kapatma"
"Ne saçmalıyorsun sen be"
"Bu arada okul eteği yakışmış."
"Bu okul eteği değil Duman"
diyip Allah'tan sabır dileyerek söylediklerini takmadan yoluma devam ettim.Ne demek aynı okul be!Bu azgın ile okulda da mı uğraşacağım ben!Duman yanımda okula doğru ilerlemeye başladım.ANLAŞILAN BU SENE ZORLU GEÇECEKTİ.
Okula gelmiştik.Hangi sınıfta olduğuma bakmak için listelerin asıldığı yere doğru yürüyordum.Pardon yürüyorduk ben ön de Duman arkada.Listelerin yanına geldiğimiz de ismimi aramaya başladım."A" şubesindeydim.İyi insanlarla karşılaşmak dileğiyle diye iç geçirdim.Arkadan Duman
"Kahretsin güzelim ya aynı sınıfta değiliz."dedi.
Dalga geçer gibi güldü.Hemen cevap verdim.
"Ayy işte ne güzel."diyip yürümeye başladım.Kendimi çok cool hissettim bi arka fon müziği eksikti.Sınıfa girdiğim de pek fazla kişi yoktu.Toplasan 20 kişiydik.Herkes aynı anda gözlerini bana çevirdi.Sıraların çoğu boş olmasına rağmen bir kaç tane çocuk çantalarını çekerek yanıma otur iması yaptı.Göz devirdim ve takmadan arka sıralara doğru ilerledim.Tam o sırada telefonuma mesaj geldi.
Kimden:Bilinmiyor
"Nasıl sınıfını beğendin mi güzelim?"
Bu da kimdi?Hayır yoksa yok canım numaram onda yok ki!? Bir tane daha mesaj geldi.
Kimden:Bilinmiyor
"Eteğin yakışmış demiş miydim? :D"
Bu Dumandı.Ama nasıl numaram onda yok eminim.Numarasını gizlediği için cevap yazamıyordum.Bu yüzden yanına gitmeye karar vermiştim ayağa kalkıp gidecekken sınıfa hoca geldi.Küçük bi küfür mırıldandım mecburen yerime oturdum.Hoca yoklamayı almaya başladı benim ismimi okuduktan sonra "burda" dedim.O sırada sınıf kapısı tıklandı.Esmer bir çocuk kapının önünde duruyordu.Hocadan özür dileyerek derse girmek için izin istedi.Hoca da geçmesini işaret etti.Bana doğru yürümeye başladı.Ne yani o kadar boş yer varken yanıma mı oturacaktı?Yanıma oturdu çocuğa pis pis bakışlar atmaya başladım.Çocuk bana döndü elini uzatarak
"Ben Arda.Pardon öyle birden yanına oturdum ama kusura bakma."
demişti.Elinı sıkmak için bende elimi uzattım ve
"Ben de Asya tanıştığıma memnun oldum."
dedim.Yüzüme nezaketen bir gülümseme kondurdum.Önüme döndüm derste hoca "tanışma faslı" adlı eserini anlatıyordu.Hoca önce kendini anlattı sonra bize kendimizi anlatmamızı söyledi.Biraz kendimizi anlattık sonra hoca ilk hafta olduğu için bizi serbest bıraktı.Sıkılmıştım Arda ya döndüğümde bana bakıyordu."Hayırdır Arda?"
"Hiç ya dalmışım.Teneffüse beraber cıkalım mı?"
Aslında ardayla gitmek istemiyordum ama başka arkadaşım olmadığını -duman hariç- düşünürsek mantıklı geliyordu.
"Olur."
Gülümsedi.Konuşmaya başladık.Çok kafa bi çocuktu.Ders boyunca gülmekten karnıma ağrılar girmişti.Teneffüs zili çaldı.Gülerek sınıftan çıkıp kantine gittik.2 tane kahve aldık.Banklardan birine oturup kahvelerimizi yudumlarken sohbet ediyorduk.Sonraki derslere girmemeye karar vermiştim ilk gündü zaten serbest bırakıyorlardı.Kahvelerimizi bitirdikten sonra ardaya "ben bugün derslere girmiycem" türü şeyler saçmaladım.Beni eve bırakmayı teklif etti.Tabii ki geri çevirdim çok komik olabilirdi ama o kadar samimi olduğumuzu düşünmüyordum.
Okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım.Eve gelip kendimi koltuğa attım.Mutfağa gidip atıştırmalık bir şeyler yedim.Uykuma çok düşkündüm.Saatin daha 14.08 olmasına rağmen uyumaya karar verdim.Yatak odama çıkıp üstümü değiştim.Telefonumu sessize alıp kendimi yatağa bıraktım.Belki bi daha yarın sabah kalkarım.Gözlerimi kapattım saçma sapan rüyalar görmemek için dua ettim ve uykuya daldım.
![](https://img.wattpad.com/cover/66052127-288-k761071.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN VARSAN
Teen Fictionİstisnasız önüne gelen her kıza yavşayan Duman Kara ve kendine yavşayanlardan hiç hoşlanmayan Asya Gencer'in hikayesi. Peki birbirlerine duydukları hoşnutsuzluk zamanla karşı konulmaz duygulara dönüşebilir mi? "Hangimiz aşkın rengiyiz Duman!? Sen ko...