Kirpiklerini okşayan rüzgar ardından gözlerini kapattı Yifan. Keyifli bir gülümseme yerleşmişti dudaklarına.
Onu izlemeyi kesip başını bulutlara çevirdi Zitao. Büyük, beyaz ve özgür bulutlara.
"Ne yapıyorsun?" dedi Yifan boğuk bir ses tonu eşliğinde
"Gökyüzüne bakıyordum," Gözlerini uzun gencin yüzüne indirdi. "Ya sen?"
Cevap vermedi. Öylece Zitao'nun yüzüne dikti bakışlarını. Birkaç saniye öylece durduktan sonra küçüğün sesine çok yakıştırdığı bir kıkırtı bıraktı.
"Gökyüzünü izliyorum," diye mırıldandı. "Gökyüzümü izliyorum,"
☁☁
yine ben ehuehuhe gaza gelip bunun da tanıtımını yayımladım. Çok kısa ve bol kalpçikli ciciş bir TaoRis fiki olacak, umarım seversiniz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
le ciel
Fanfiction"Sen benim en güzel sanatımsın Zitao," diye fısıldadı sessizce. "Bu tuvalin şahit olduğu her bir renkten daha canlı ve parlaksın."
