Hey bestfriend! [one-shot story]

BESTFRIEND.

Ang lupit lang talaga ng noun na yan.

Masakit sa tenga.

Mahirap idigest.

Alam niyo kung bakit?

BESTFRIEND lang nman ang turing ng aking...

CRUSH </3 =.=

---------------

Mataray ako sa kanya KUNWARI.

Kasi, ayaw ko nman ipahalata sa kanya na gusto ko siya noh! Ano siya sinuswerte?

Bestfriend lang niya ako tapos ako mahal siya?

Behlaaat! Mukha niya. ;D

Mataray nga ako di ba? Pero sa kangya lang.

Baka ngtaka kayo kung bakit kami naging BESTFRIEND?

Aba..

EWAN KO DIN. hahahahahahaha ;D

Di, joke lang.

Highschool kami ngkakilala. 2nd yr kami nun, transferee siya. Klasmate kami.

Loner siya.

Tahimik.

Matalino pero hindi siya nerd.

At laging inaaway, WEAK eh, weeeak! =.=

At ako nman tong si matapang eh ipinagtanggol ko siya sa mga klasmate namin na inaaway siya. Pero isang beses lang yun.

First encounter ko sa kanya.

Nakakinis eh.

Nagpapabully!!!

Walangyang lalake.

Napaaway pa ko.

Hindi yung bakbakan ahh.

Ang lupet ko naman kung ganun :D

Ayaw ko pong makabisita sa principal's office.

Kinausap ko lang sila nun.

At eto lang po nman ang sinabi niya sa akin pagkatapos...

"THANK YOU"

wlang ka emosyon at lumakad lang bigla

Ni hindi nagpaalam!!!

Your welcome nman di ba?

Ni hindi nga ngpakilala eh.

Ang pusa lang!!

So yun, una kong encounter sa bubwit na yun.

Ewan ko dun.

May sayad ata.

Sabi ko talaga nung araw na yun...

"BAHALA KA NA NGA!"

oh, taray lola niyo. Ahahahaha ^_______^V

Kinabukasan niyan, hindi ko ineexpect na may mangyari.

Binigyan niya ako ng letter at isang blue rose.

Take note: BLUE ROSE <3

Paborito ko po iyang bulaklak na niyaaaaan *drools*

Natawa ako kasi sa desk ko lang nilagay.

Eto po yung nasa loob ng sulat...

--------

Angel,

Sorry kahapon iniwan kita bigla, hindi ko naman akalaing ipagtatanggol mo ko eh. Kaya ko na sana yun, nakialam ka pa. Pero di bale, ngthank naman ako sayo.