Ang love daw parang larong Color Switch.
Kase andun daw yung "paghihintay, right timing, at tamang pagdedesisyon".
Na noon hindi ko pa maintindihan kung paano at bakit ba nila nasasabe yun, hanggang sa mangyari sa akin ito. Which taught me of something....
Hays. Eto naman kame. Same old boring day with the same old faces Im so tired of looking at. Andito kame ngayon sa laboratory which kailangan naming mag conduct ng activity sa chemistry without an adult supervision kase wala si Prof.
Yung ibang geniouses nauna na sa pagsisimula. Ako? Well, as usual eto pa chill chill lang. Uso kumopya. *evil grin*
"Yow!" Oh. Here she is again. Ang babaeng maingay.
I just looked at her.
"O? Hindi ka ba tutulong?" She said with a paste of a huge smile on her lovely face.
"Hindi" I uneffortly said. Wala e. Tinatamad nga e. Pero sa ngayon sinsipag akong tamarin kaya sorry sila.
"Uhm. Sige! Pakopyahin nalang kita ha? Bye!!!" What's with her shouting every word she says? E kaharap lang naman sana nya ako at hindi naman sana ako bingi.
Inikot ikot ko ang paningin ko sa lab. So... based on my observation.
May naglalandian sa gilid. (Eew. Yuck)
May mga busy sa paggawa ng activity.
May mga nagdadaldalan
Aha! May nagce-cellphone!
So it meaaans. Pwede gumamit ng phone. HAHAHAHA *evil laugh*
Inopen ko na ang iphone ko at naglaro ng COLOR SWITCH.
The best game of all time! Grabe. Nakaka adik. So obviously I started playing with headphones on my ears.
"Huy!" she said smiling.
Hanggang sa mapukaw na naman ng attention ko.. SIYA. Pero hindi ko siya marinig. Kaya tinanggal ko yung muna yung head phones ko.
I just stared at her.. again.
"Naglalaro ka din nyan? Hahaha" sabe nya sabay upo sa harapan ko.
"Ah. Oo. Baket?'' I said as I take my eyes off her at nag laro ako ulet.
"Ano highest mo? Woooow. 50. Ang galiiiing!" Arg. Ang kulit kulit talaga nya. Graduating na nga kame ng highschool ganyan paren sha.
"Ikaw ba ilan?" Tanong ko.
"Two" sabay tumawa siya ng malakas with matching hampas sa lamesa at padyak sa sahig. HAHA. She's so cute.
"Manuood ka." Sabe ko sa kanya. Papabilibin ko nga sha. HAHA.
I started the game. So ayun.. sea green yung naunang kulay ko then nakalusot ako sa unang obstacle then another and another and another hanggang sa makarating na ako sa score na 30 at alam kong pa intense na ng pa intense ang mga susunod na obstacles. Nagulat naman ako hindi siya kumikibo pero nararamdaman ko na sobrang lapit ng mukha niya sa akin and it makes my heart go ka boom boom.
Uh. Uh. Wait. Nawala na ko sa focus.
So yung color ko ngayon fuschia na kaka switch lang from purple. At eto na nga. Isang obstacle na mate-test talaga yung patience ko.
"Ang taagaaal nung kulay ko!" Nanggigigil na sabi ko.
"Hintayin mo kasi yung right time bago ka tumalon. Kase pag di ka naghintay masasayang lang lahat." She calmly said then she got up and walked away.
Nagising ako sa sinabe nya. Dahilan para ma out ako.
Kung alam mo lang.. Kung alam mo lang talaga. Matagal na kitang hinhintay.
Ang love parang COLOR SWITCH. Matuto maghintay ng right time.
******
Andito naman ako sa ilalim ng puno ng accacia. Malamig kasi tsaka tahimik.
Naglalaro ako ulit ng color switch ng bigla na naman siyang dumating.
"Hiiii! Samahan na kita ha?"
