forever.

Ontmoeting.

Alisson's POV.
Terwijl ik en Alissa naar huis liepen van de sportschool zag ik iets raars. 2 nieuwe buren.. "Hey Alissa, kijk! Nieuwe buren..We hebben al iets van één jaar geen buren gehad..." zei ik verbaasd. "Hmm, het zal wel. Ik wil gewoon douchen." Zei ze terwijl ze verder naar het huis liep. Ik stond daar maar even. Zou ik hallo zeggen, zou ik gewoon naar huis gaan... Voordat ik de tijd kreeg om uberhaupt erover naar te denken zei iemand wat. "Hey!" zei de onbekende. Ik keek op en het voelde net alsof ik in de zevende hemel met een engel aan het praten was. Ik begon te stotteren en heel verlegen te praten. "Uhh... H-Hey." zei ik terwijl ik gelijk terug naar de grond keek. Hij pakte me kin en deed me hoofd omhoog. "Ik ben dylan, wat is jou naam?" zei hij met de glimlach van een engel. "Alisson, ik ben je buurvro-meisje. Woon je alleen?" - "Nee, samen met me beste vriend. Justin heet hij. Hij's vast ergens aan het eten in de stad." Hmm, Justin... Ik zoomde even uit de wereld en zat in me eigen wereld. "Uhmm, Alisson? Ben je daar nog of ben je naar de hemel?" Shit, weer aan het dagdromen. Verbaasd zei ik: "Naar de hemel? Ik ben toch niet dood??" Hij lachte. HEMELS ZEG IK JE! "Nee tuurlijk niet, maar daar gaan mooie engels zoals jou naar toe." Ik bloosde. "Uhm, mijn zus vraagt zich vast af waar ik ben.. Ik spreek je later wel" zei ik. Ik wou net weg lopen tot dat hij me bij mijn pols pakte en zei: "Het was mij een genoegen je te ontmoeten." En hij liep weg. "Mij ook" fluisterde ik onder me adem. Met een glimlach liep ik naar mijn voordeur.