Herseyim

1. bölüm

Eva 17 yaşında dogdugu ilk günden itibaren yetimaneye mahkum birisi orada onu her konuda destekleyen tek arkadasi Eymen Eva dogdugu gün babası hastaneye gelirken tirfik kazası geçirir ve hayatını kaybeder Eva 'nin annesi de bu konudan onu suçlu bilir ve onu dogdugu gün yetimaneye verip bir daha arayıp sormaz yetimanedekilerede onun anne , babasının öldüğünü ve akrabalarininda onu tanimadigini ve tanimak istemedigini ordaki görevliye söyler

Eva 5 yaşında iken

Ben burdan nefret ediyorum okula gitmek istemiyorum ,istediğim yemeği yiyemiyorum, istediğim oyunu oynayamiyorum çok sıkıcı burdaki kimseyi sevmiyorum onlarda beni sevmiyor sadece Eymen diye bi çocuk var o bana çok iyi davraniyo ama ben kimseye iyi davranmam bazilari yinede umutla bekliyor belki beni biri burdan alır diye onlara çok açıyorum çok yazık

Eva 12 yaşında iken
Yeter ya yeter artık bu hayattan bıktım ya artık Eymende olmasa artik ne yaparim biliyorum Eymen benim burdaki tek arkadasim, tek kardesim ona eskiden çok kötü davranirdim nedeni ise ben herkeze kötü davranırken herkes te bana kötü davranırken onun bana iyi davranması .Bana her zaman benim bu olmadığımı baska bi karaktere burunme cabasinda oldugumu soyler durur .Bunu neden der hala anlamıyorum ama şimdi o olmasa ben bi hiçim . O benim herşeyim o benim burda durma nedenim ama karar verdik bir gün burdan ikimizde kurtulucaz

Eva 14 yaşında iken
Sabah alarmın sesiyle uyandım diyecem ama diyemiyorum çünkü su gıcık karı esma her sabah gelir bizi saat 7:00 de kaldırır bunu hafta sonu bile yapar bide o ses ne ya öyle bi bagirdiki KALKINNNN CABUUKKK KKAAALLKK HADİ HADİ bende istemeyerek de olsa kalktım her zaman ki gibi lavabo sırası vardı onu bekiceme su cirkef kariyi çekerim daha iyi dedim icimden ve emekhaneye gittim sıraya girdim yine birkaç bisey aldım ve boş bir yer aradım baktım Eymen orada hemen onun yanına gittim ve
Ben:slm kardesim dedim
Eymen:oo hoşgeldin kardesim ne duruyorsun durdu gun kabahat hemen otur dedi
Ben:tessekurler ve hosbuldum dedim
Ve geçtim karşısına oturdum ve aldiklarimla bakısmaya başladım Eymen seslenince ona dondum ve
Ben:efendim dedim
Eymen:yine yemeğini yemiyorsun dedi
Ben:canim istemiyor o esma denen kişiden kurtulmak için buraya geldim
Eymen:hmm tm kendin bilirsin dedi
Canım kardesim ya kıç beni ısrar etmez ben aslında kimseden özür dilemem ,herkeze kötü davranırım eskiden olduğu gibi Eymen istisna sadece burada tek konuştuğum kişi bile diyebilirim