The Scar (one shot)

AN: Republished story from an old account. Sorry for the spacing but I hope you like it. xoxo.

The marks humans leave are too often scars. - John Green.

...........................................

Ako si Aya. My real name is Alyanna Dela Cruz. Pero hindi ko na ginagamit ang full name ko simula bata ako. I think I also used to have an old nickname pero hindi ko na maalala pa ang mga iyon. Nagkaron kase ng isang malaking trahedya noon, na dahilan din naman ng pagkakaron ko ng malaking peklat sa muka. Simula noon, hindi na ako masyadong nakikipag usap sa mga tao. Lagi nalang nakatuon ang attention ko sa libro. Paminsan, nakakatulong din kase ito para matakpan yung peklat ko sa muka.

"Omg, Sino sya?"

"Is she new? Bakit ang laki ng peklat nya?"

"Freak."

Yan ang madalas kong naririnig sa every school na pinapasukan ko. Taon Taon din kase kami lumilipat. Hindi kase permanent ang working place ni mama at kung saan sya malipat ay doon na din kami. Okay na din yun, pero Lagi akong na di disappoint. Lagi kase akong umaasa na may tatanggap saakin sa Bawat school na pinapasukan ko. But I guess I was wrong. Hindi talaga nila ako matatanggap. Para sa kanila freak ako.

BUMPS.

"Uhm, I'm sorry! Sorry. Hindi ko sinasadya. Pasensya na."

"Ano ba Miss!!! Pwede ba? Tumingin ka naman sa dinadaanan mo!"

Sya pala si Adam Rebualez. Yung lalaking nakabunggo ko. Hindi ko alam kung bakit pero siimula nung araw na yun ay hindi na nya ako tinantanan. Lagi nalang nya ako pinapahiya at pinag tritripan. Gusto ko man lumaban sa kanya pero Hindi ko alam kung bakit ganto ang nararamdaman ko...

Parang kilala ko na sya noon pa.

Parang may kakaiba sa kanya. Para syang bata na namamalimos ng pagmamahal. Siguro kaya ganun din ang pag uugalli nya. Baka broken family.

"Psst, pare Ayan na si Miss Peklat oh."

"Naka Handa na ba ang lahat?"

"Oo!"

Narinig ko ang sinabi nila. Alam kong meron na naman silang pakana pero wala akong paki alam. Sanay naman ako sa ganto pangungutsya. Pumasok ako sa canteen at Pagbukas ko ng pinto ay may biglang nahulog na timba ng putik saakin. Lahat sila nakatingin. Lahat nag tatawanan. Tumingin ako kay Adam. Mukang kontento sya.

"Sabihin mo sa akin, masaya ka ba talaga sa ginagawa mo? Hindi ka ba na ko konsensya?"

"Wag kang lumapit saakin. Yuck."

"Ano bang kasalanan ko sayo? Yun bang nabangga kita? Nag sorry naman ako ah!"

"Oh please, nakakainis kase yang pag mumuka mo. Ang gusto ko lang naman ay ang tuluyan ka ng mawala sa eskwelahang ito."

"Isang Taon lang naman Adam! Hindi mo ba kayang tiisin?"

"Mr Rebualez and Ms Dela Cruz! Anong kaguluhan ito? Ms Dela Cruz what happened???"

Pagkatapos kong maligo at mag palit ay pinatawag ako sa guidance. Nakita kong andun narin sya at nakaupo sa harap ni Ms Andelas. Mukang kanina pa sila nag uusap at mukang hindi maganda ang napag usapan nila. Kulang nalang ata ay mapatay nya ako sa sobrang talas ng tingin nya saakin habang pumapasok ako.