We Had a Deal

Masama bang ma-in love kahit bata lang ako? I was seventeen back then, when I met this guy.

He's not that good looking pero mapagtitiyagaan naman. His skin was tanned, he's a little taller than me and he's very funny, 'yung tipong hindi ka titigil tumawa 'pag siya 'yung kasama mo? Kaya siguro hindi ko naiwasang magustuhan siya, ang corny ko na ba?

W ell, ano namang masama, basta ang natatandaan ko lang, nung huli kaming nag-usap five years ago. He said that I should wait for him. I agreed and said I will.

Why? 'Cause I'm willing to wait, hinding-hindi 'ko din makakalimutan 'yung sinabi niya, "After 5 years, balikan mo 'ko. 'Pag wala nang hadlang. In five years, perfect na ang lahat."

What he said made me cry, and those words stinged, bakit ganon? Dati halos ipagtulakan ko siya palayo? Ngayon parang hirap na hirap akong mag-adjust kasi wala na siya.

At kahit alam kong he toyed a lot of girls before, umaasa pa rin ako sa pangako binitiwan niya, na kahit parang ang labas ay kasunduan na 'yon, umaasa pa rin ako na it will eventually happen.

"Hoy Lolita!" Sigaw nung maingay kong kaibigan, 'wag kayong maguluhan, hindi Lolita ang pangalan ko, when I was younger kasi cosplayer ako. Dati si Lolita ang laging ginagaya ko.

"Bakit nanaman ba? Naglunch na kayo?" Tanong ko habang inaayos ko 'yung lesson plan ko, malapit na kasi 'yung Christmas break.

Well anyway,' yung kaibigan kong maingay, her name is Francine, a.k.a France, pa 'no kasi masyadong boyish kumilos, biruin niyo teacher pa 'yan ha.

Well as for me I'm Mikee Claire Cruz. I'm already 21 years old, 2 years na 'kong nagtuturo sa isang exclusive school for boys. Ayos 'di ba?

"Hindi pa nga eh, sabay sabay na tayo sabi ni Mrs. Fatima. Anyway, you remember Josh 'di ba?" Tanong niya habang nakatingin sa phone niya. Tumango ako, si Josh, isa siya sa napakaraming pinsan ni France, dati din nagkagusto ako sa lalaking 'yon.

Flashback

I was at a public library with France, orientation kasi ng mga first year college, matagal tagal pa bago magsisimula kaya tumambay muna kami.

"Uhm, Mikee, dadating yung pinsan ko ha?" Paalam niya.

"Uhm, okay." Sagot ko naman, hindi pa kami gaanong close noon ni France, well aside from rock music wala na 'kong makitang pagkakaparehas namin.

I was in the middle of reading jokes from a magazine when suddenly, a tall guy, with a fair skin, went inside the library. Hindi ko kaagad pinansin, except for the fact na nakita kong pogi siya.

"Josh!" Tawag sa kanya ni Francine. Siya ba 'yung pinsan?! Hindi sila magkamukha, ang pogi nung lalaki, I was left there with my mouth shut.

Aaminin ko, na start struck ako kahit papano, pero napagdesisyonan kong magbasa nalang ulit nga hawak kong libro.

"Hoy! bat nanahimik ka dyan?" Tanong sa'kin ng magaling kong kaibigan, she was grinning widely na parang alam niyang napogian ako dun sa pinsan niya? Hay~ woman's instinct nga naman.

"Wala." Sabi ko sabay ngiti, she laughed and the two of them began talking, I was busy reading nung narinig kong nagsalita 'yung Josh.

"akakita kasi ng pogi." Sbay tumawa, pogi nga hambog naman, turn-off!

The whole semester, I was in-denial, ayaw kong maniwala na may gusto ako sa kanya, ayoko! May Jomar pa 'ko, crush ko 'yon na dancer, classmate ko siya nung fourth year highschool pa 'ko. HAHAHA.