Κατάλαβες;

Η ζώη είναι περίεργο πράγμα. Δύσκολο να την ορίσει κανείς. Πολλοί ορισμοί και πολλές ερμηνείες έχω ακούσει μα...καμία ποτέ δεν με ικανοποίησε. Η ζωή για μένα είναι ένα..ταξίδι. Ένα τεράστιο ταξίδι. Ή μάλλον μία αποστολή, ένα πεπρομένο. Στη διαδρομη θα συναντήσεις σκαμπανεβάσματα και αυτά είναι αναπόφευκτα. Και αν προσπαθήσεις ποτέ να κρυφτείς με καποιον τρόπο για να αποφύγεις την ''κακή'' σου μοίρα...εε λοιπόν μην μπεις καν στον κόπο. Δεν μπορείς. Και πες με τρελή αλλά δεν θέλεις. Δεν θέλεις διότι αυτά τα προβλήματα είναι που θα σε κάνουν δυνατότερο, που θα σου διδάξουν το πόσο σημαντικό είναι να παλεύεις για κάτι σε αυτό το ταξίδι. Και κάποια στιγμή θα καταλάβεις και θα είσαι ευγνώμων που είσαι αυτός που έγινες και εκγατέλειψες πίσω το παλιό ''εγώ'' σου...μα μόνο τότε θα καταλάβεις...

Πως το ξέρω; Εγω έσφαλα, μετάνιωσα, συγχώρεσα, έπεσα αλλά σηκώθηκα, συνέχησα, τα παράτησα μα συνήλθα το επόμενο λεπτό..και όλα αυτά γιατί συνειδητοποίησα πως η πιο εύκολη λύση ενός προβλήματος είναι να σηκοθείς και να φύγεις ταπεινομένος, με το κεφάλι κάτω τα μάτια καρφωμένα στο έδαφος..Αλλά με αυτό το τρόπο καταπατάς την αξιοπρέπεια και καταπιέζεις τον εαυτό σου να γυρήσει πίσω αντί να βρει το ποιός πραγματικά είναι και να συνεχήσει μπροστά. Το κλειδί στην επιτυχία είναι η σκληρή δουλειά... Μόνο αν χύσεις υδρώτα και μόνο τότε θα χτίσεις έναν όμορφο για εσένα κόσμο...και δεν μιλάω απαραίτητα για υλικά αγαθά μα για ψυχική ηρεμία. Γελάς; Δεν με πειράζει..Και εγώ γέλασα και κορόιδεψα και σηκοφάντησα..μέχρι που..ΚΑΤΑΛΑΒΑ! 

Βάλε στόχους και όρια. Ποτέ μην υποτιμίσεις τον εαυτό σου μα ούτε τον εχθρό και μην δώσεις δικαιώματα σε κάποιον δεύτερο να σε κάνει να νιώσεις άχρηστος..δεν είσαι! Κανείς δεν είναι! Και όσο για αυτόν που θα σε απονθαρρύνει..ούτε αυτός είναι άχρηστος..πολύ απλά δεν έχει όσο κουράγιο εσύ και ζηλεύει μα ο εγωισμός του τον εμποδίζει να το παραδεχτεί...η ζήλια βλέπεις δεν είναι καλό πράγμα και φέρνει μιζέρια, μέρες γεμάτες θλίψη. Και εσύ θα κλάψεις, δάκρυ μαύρο σίγουρα θα χυθεί. Δεν είναι κακό όμως..κάποιος μου είπε ότι είναι ένδειξη αδυναμίας. Κι όμως, ακριβώς το αντίθετο δηλώνει. 

Τα δακρυσμένα μάτια είναι όλα αυτά τα συναισθήματα που κράταγες τόσο καιρό μέσα σου και η ψυχή σου δεν μπορούσε να κρατήσει άλλο. Είναι ένα ξέσπασμα, ενας σπαραγμός, μια φωνή που λέει ''άνθρωπος είμαι, λάθη κάνω. Έχω και συναισθήματα όμως, νιόθω, λυγίζω..''. Ποτέ μην ξεχνάς πως δεν είναι αμαρτία να μην είσαι καλά. Αμαρτία είναι να μην προσπαθήσεις να σταθείς πάλι στα δυο σου πόδια και να μαζέψεις όλα σου τα σκόρπια κομμάτια να τα ενώσεις με όποιο δυνατό τρόπο, να προχορίσεις και πάλι μπροστά με το κεφάλι ψηλά, τα μάτια ανοιχτά, και τα αυτιά σου κλειστά για να μην ακούς τις κακολογίες των γύρω. Ο κόσμος είναι χαζός και δεν θα καταλάβει. 

Ο καθένας ενδιαφέρετε μόνο για το δικό του ατομικό συμφέρον. Μπορεί ο διπλανός του να πεθαίνει και αυτός να αδιαφορεί... Μην περιμένεις ποτέ τίποτα από τους υπόλοιπους επειδή απάντηση δεν θα πρόκειτε να πάρεις. Δούλεψε μόνος σου. Και βοήθησε και τους αγαπημένους σου. Όχι όμως περιμένοντας ανταπόκριση μα επειδή εσύ το θέλεις. Και μην είσαι εκδικητικός. Περίμενε και θα δεις...η ζωή θα πάρει εκδίκηση για εσένα.

Είπα πολλά ε; Συγγνώμη, παρασύρθηκα. Απλά ήθελα να βοηθήσω... Μην κάνεις τέτοια ανόητα λάθη. Σε κούρασα ε; Δεν πειράζει. Καλό θα σου κάνει...και αν σου μείνει κάτι από όσα σου είπα θα είναι το εξής. Ποτέ μην σταματήσεις να αναζητάς αυτό που ψάχνεις σε αυτό το μεγάλο ταξίδι. Απλά ζήσε τα όνειρα σου και πραγματοποίησε τους στόχους σου όταν είναι δυνατόν. Εγώ πιστεύω σε εσένα...μπορείς. Με κατάλαβες;