Hold On To Us

chapter one

"Marianne Vironica Muntchiaque Suma Cum Laude" sabi ng professor namin at nag palakpakan ang mga Tao. Niyakap ko muna ang ang mga kaibigan ko bago nag lakad paakyat nG stage para tanggapin ang pinaka mataas na karangalang aking natamo. Pinatapos ko muna sa pag palakpak ang mga tao bago umpisahan ang speech na hindi ko naman pinaghandaan kasi sa by lang wala naman talaga akong maiisip na sabihin kaya mas pinili ko na lang na mag salita sa mismong araw na Ito. Natapos ang palakpakan at nag umpisa na ako sa asking speech. " hmm actually guys I really don't know what to say I just still can't believe that I am the suma cum laude. That I got this highest honor that this school could give. Ahmm I just want to say thank you to all my professor's that never stopped believing in me even though I'm the slightly naughty girl here in school" at nagkatawanan ang mga tao sa huling sinabi ko."thank's to god for giving me strength and courage to face this chapter of my life, to my mom and dad who never stopped supporting me and giving me anything I need, to all my girlfriends thank you for making my years in college worth to remember, for all the fun and hard time you guys never left me. To my best friend and, brother, adviser, and sometimes my father, thank you for always being there. Guys this is not the end it's only the beginning of our life, coz life begins outside this school and we will continue learning outside this school. This school only prepares us for what is outside, for what waits us outside. Our battles didn't start here. The moment we step out of this ground, is the moment we declare battle against the world and I'm I proud to say I am ready for what awaits me outside coz I learn from the best. Thank you and congratulations to us graduates". Nang matapos ko ang aking speech at agad akong bumaba at sinalubong ng aking mga magulang na maiyak iyak pa alam ko na sobrang proud sila sakin. Yan lang naman ang gusto ko ang maging proud sila sakin. At nasa likod nila ang kaisa isang lalaking aking pinangarap, kaya di ako ako nagka boyfriend nung nag aaral pa lang ako kasi isa lng ang gusto kung maging boyfriend, siya lang.
" Congratulations anak we are so proud of you" sabi ni mama at papa.
" Congratulations princess na ungosan mo na naman ako, lagi na lang" sabi niya
"Cal im just lucky enough" sabi ko sabay hagikhik.
Kasabay naman nang pagdating ng mga magulang nya. Na kinungratulate kaming dalawa kasi siya ang magna cum laude ng school namin. Alam ko namang nag patalo lang siya sakin, may pustahan kasi kami na kung sino ang mag suma cum laude siya ang manlilibre sa one month trip namin kung saan man namin gusto. Ang yaman yaman kuripot naman kaya ako to ngayon ang mababawasan ng savings pero ok lang siya naman kasama ko at napatawa ako sa naiisip ko. Isang buwan ko na naman siyang makakasama ang bait talaga ni lord sakin at napatawa ulit ako sa aking naisip. Nag kwentohan pa kami ng mga kaibigan ko at bago kami mag paalam kasi may kunting salo salo na hinanda ang mga magulang namin para sa amin.

Naglalakad kami papasok sa mansion namin kasi doon naisipan ng mga magulang  namin icelebrate ang graduation namin konting salo salo lang naman. Pero bago pa man kami maka pasok sa bahay namin hinila nya ako pa punta sa likod bahay namin sa may swing sa gilid ng pool at may kinuha siya sa kanyang bulsa nang makita ko ki ang isang square na kahon biglang lumakas ang tibok ng puso ko na animoy mga kabayo na nagtatakbohan sa loob nang aking dibdib.
"for you" sabi niya at akoy napatanga lang di ko alam kung aabotin ko na ito at bukasan para malaman kung anong laman nito o hayaanang siya na lang ang mag bukas para sakin.
"come on take it its my gift for you i know how much you liked it the first time we saw it" siya parin at unti unti ko ngang inabot ang kahon at tumambad sakin ang ang isang singsing na may munting paroparo sa gitna, ang mismong singsing na nakita ko nung nakaraang buwan sa mall ngunit di na bili kasi kulang ang pera ko, pero binalikan ko ito kinabukasan ngunit sabi nang babae na nag bebenta may lalaki na daw na naka bili at di ko akalain na siya pala ang naka bili.
"hey are you only gonna stare at it, you won't even say thank you to me" at yun ang nagpa balik sakin sa katinuan.
" huh? You were saying something?"
"i said won't you even say thank you to me?"
"of course, thank you Cal for this, this is beautiful i thought i won't have it anymore coz the lady said someone bought it already" mahabang paliwanag ko. At ngumiti lang siya na lalong nagpa bilis ng tibok ng puso ko. Kahit kailan di siguro ako masasanay sa mga ngiti nya. Simula kasi nang aminin ko sa sarili ko na  mahal ko siya lagi na lang bumibilis ang tibok ng puso ko pag kasama ko siya o nginingitian niya ako.
"hey" and someone snapped a finger in front of my face at siya yun, nag zone out na naman ba ako naku nakakahiya, sa isip isip ko baka mahalata nya na nagde daydream ako sa kanya.
"your saying something?"
"i said lets get inside, they were calling us already"
"ohh... Yeah sure let's go". At dumeretso na nga kami sa loob nang bahay. Naabutan namin ang mga magulang namin na masayang nag kekwentuhan sa sala. Sobrang close ang pamilya namin ni Cal kasi magkababata ang mga magulang ko at mga magulang ni Cal. Nagtuloy tuloy ang oras at di ko namalayan malalim na pala ang gabi nag paalam na ang pamilya ni Cal para umuwi na rin. Nakaka pagod tong araw na ito pero masaya di parin ako maka paniwala na ang pinaka mataas na karangalan ng koleheyo ang nakuha ko, sobrang saya ng araw na to. I hope it will be like this until the day he knew what I really felt for him.