Chapter (2)

242 26 6
                                    

ဒီလိုနဲ႔ Lu နဲ႔ Kris လမ္းခြဲပီးေတာ့ Lu ေရာက္ေနတာက............

Lu : Arrjima~ soju 2 ပုလင္း...Arni~ 4 ပုလင္းေလာက္ခ်ေပးပါလား...
Arrjima : ဟုတ္မွလဲလုပ္ပါသမီးရယ္...သမီးရုပ္ေလးနဲ႔အဲ့ေလာက္အမ်ားၾကီးေသားက္ႏိုင္မဲ့ပံုလဲမေပၚပါဝူး...
Lu : Arrjima ကလဲ...သမီးအခုအသည္းကြဲလာလို႔ပါဆို...Arrjima သိရဲ႕လား သမီးကိုကိုကေလ သမီးကိုလမ္းခြဲရေအာင္တဲ့...အစုတ္ပလုတ္ၾကီး... ေျပာေတာ့သမီးကို $&¥€¥£_€'$:=#-"$$*;"=##-$*$$:!-/$;" အဲ့တာကို Arrjima သိရဲ႕လား...="/_€'×|'€|±°¡°£$*"-$;="/$=!€€'€€_

Lu တေယာက္ဆိုင္ရွင္ Arrjima ကိုဖက္ပီးေတာ့ စကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာပီးကေလးငိုသလိုအက်ယ္ၾကီးေအာ္ငိုေနေတာ့တယ္...တဆိုင္လံုးကလူေတြလဲကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔ေပါ့...Arrjima လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ခဏေနေတာ့မွ...

Arrjima : ဟုတ္ပါပီသမီးရယ္...Arrjima soju ပုလင္းသြားယူလိုက္ဦးမယ္ေနာ္
Lu : Nae...ဟင့္ ...
Arrjima : ေရာ႔ကေလးမ
Lu : Gomasmitta...
Arrjima's POV : ဒီကေလးမေလး ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာဘယ္ေကာင္ေလးကမ်ားပစ္သြားတာပါလိမ့္...

ထိုအခ်ိန္ ေနာက္တဝိုင္းတြင္~
Boy1 : ေဟ့ေရာင္...ဟိုေကာင္မေလးမေခ်ာဝူးလား
Boy2 : No
Boy3 : ၾကည့္လဲမၾကည့္ဘဲနဲ႔ တႏိုးထဲႏိုးေနတယ္...တကယ္ေခ်ာတာကြ...
Boy2 : ေခ်ာေပါ့ ငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ...
Boy1 : အဲ့ေကာင္ကေတာ့ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ အျမဲတံုးတိၾကီး...ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက တကယ္ေခ်ာတယ္ကြာ သမင္မ်က္လံုးေလးနဲ႔...
//သမင္မ်က္လံုးေလးနဲ႔//
Boy3 : ဟုတ္ပကြာ ေခ်ာခ်က္က...
Boy2 : Overtine ေတြ...အဲ့ေလာက္အမႊန္းတင္ေနတာ ဘယ္ေလာက္မ်ားေခ်ာလို႔လဲ!?
Boy1 : ဟိုမွာ ငါတို႔နဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးဝိုင္းက တေယာက္ထဲ ထိုင္ေနတဲ့ေကာင္မေလး...ေတြ႔လား??
Boy2 : No
Boy3 : ႏိုးျပန္ပီ...
Boy1 : ဟဟ...ဒီေကာင္ ကံမေကာင္းဝူးကြ ေကာင္မေလးက ေမွာက္သြားပီ xD
Boy2 : ျဖစ္ရေသးတယ္ ေတာ္ပါကြာ...ျပန္ရေအာင္...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Luhan တေယာက္ Kris နဲ႔ျပတ္ပီးေနာက္ပိုင္း အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ေတာ့ဝူး...Kris ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္...Kris ကိုေဒါသထြက္တဲ့စိတ္...Kris ကိုမေမ့ႏိုင္ေသးလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုစိတ္ပ်က္တဲ့စိတ္...အဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ 2 လေလာက္ LuLu အလူးအလဲ ခံစားလိုက္ရတယ္...ညက် မအိပ္ဘဲ ငိုငိုေနလို႔ မ်က္တြင္းေတြလဲက်ပီး သူမရဲ႕သမင္မ်က္လံုးေလးေတြဟာလဲ မေတာက္ပႏိုင္ေတာ့ပါဝူး...
LuLu ေတာ္ေတာ္ခံစားလိုက္ရပီး 3လေျမာက္က်မွျပန္အားတင္းလိုက္တယ္...Kris မရွိလဲသူမေကာင္းေကာင္းေနႏိုင္တယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပဖို႔ အရင္ကလို က်န္းမာသြက္လက္တဲ့ Luhan ျဖစ္ေအာင္ျပန္ၾကိဳးစားလိုက္ပါတယ္...ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရေတာ့ ဘာမွေျပာင္းလဲမႈမရွိ အရင္ကလိုပဲ ေခ်ာေမာလွပဆဲပါ...စိတ္ထဲကေတာ့ Kris ေပးလိုက္တဲ့ ဒဏ္ရာတခုကို ဘယ္သူမွမသိေအာင္ကြယ္ဝွက္ရင္း ေယာက်္ားေတြကိုဘယ္ေတာ့မွ မယံုၾကည္ေတာ့ဖိ႔ု မခ်စ္မိေတာ့ဖို႔ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ အတန္တန္သတိေပးေနေလရဲ႕...သူမအတြက္ ဒီလိုဒဏ္ရာမ်ိ ဳးရတာ တခါဆိုလံုေလာက္ပါပီေလ...
ဘယ္ကိစၥမဆို လူေတြကေျပာၾကတယ္...အခ်ိန္ကကုစားေပးသြားမွာပါတဲ့...ဒါေပမဲ့ တခ်ိ ဳ႕ တခ်ိ ဳ႕ ဒဏ္ရာေတြကိုေတာ့ အခ်ိန္ဆိုတဲ့ သမားေတာ္ၾကီးက ကုစားဖို႔မစြမ္းႏိုင္ခဲ့ပါတကား...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
After 3 Months :
Lu : အင္း...ဝါးးးးးးး ~~ zzZzzzZ
Luအိပ္ရာကေနအိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ထလာခဲ့သည္... စိတ္ပ်က္ဖြယ္ 3 လတာအခ်ိန္ၾကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ အခု Uni 1st Year ေတာင္ တက္ရေတာ့မည္ေလ...ပထမဆံုးေန႔ဆိုေတာ့ LuLu လဲေစာေစာထလာပါတယ္ မ်က္လံုးမပြင့္တာပဲရွိပါရဲ႕ xD
Lu မိဘေတြကေတာ့ Ph ဆက္ပါတယ္...Beijing မွာအလုပ္ကိစၥေတြရွိေသးေတာ့ ျပန္မလာႏိုင္ေသးေၾကာင္း ျပန္လာရင္သမက္ေလာင္းေလးနဲ႔ ထမင္းတူတူစားခ်င္ေၾကာင္း...hak... သမက္ေလာင္းေလးတဲ့...Lu မိဘေတြကေတာ့ သူ နဲ႔ Lu ကိုသေဘာတူထားၾကတာပါ...ခုေနာက္ပိုင္း သူ႔နာမည္ကို Lu လံုးဝမေျပာေတာ့ဝူး...ေနာက္မိန္းကေလး တေယာက္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပီး Lu ကိုအထက္စီးကလမ္းခြဲစကားဆိုခဲ့တဲ့ သူ႔နာမည္ကိုေျပာရမွာ ပါးစပ္သနလြန္းလို႔...
ေစာေစာစီးစီး စဥ္းစားမိတဲ့ ကိစၥေတြေၾကာင့္ Lu မ်က္ဝန္းထဲ မ်က္ရည္ေတြျပည့္လာတယ္...ဒါေပမဲ့ LuLu ထိုမ်က္ရည္ေတြကို လံုးဝက်ဆင္းခြင့္မေပးဘဲ လက္ခံုနဲ႔ဆြဲသုတ္ပစ္လိုက္တယ္...

ConfusionsWhere stories live. Discover now