Veda bile etmeden gittin , bana dönmeni beklerken üstelik. O gün hevesimden vurdun beni . Göz kapaklarımdam , umudumdan. Ve tüm şarkılar başkalarına armağan edildi . O günden sonra çocukları daha çok öldürdüler. Tırnaklarımı daha çok yedim , saçlarımı daha fazla kopardım . Yağmurun ardından bir daha güneş doğmadı buraya. Haziran sen kadar yakmadı içimi . Ben , hiçbir lafa aldırmayan ben , tek lafta yıkıldım. Olduğun semti yıktı işçi abiler. Toz , toprak , beton , kokun ne varsa üstüme döktüler. Gidişin bile güzeldi dur diyemedim...
