GOD gave me You (ALDUB 4EVER)

ALDUB 38 " What a shocking announcement"

I get the remote and switch of the TV.

are you okey Alden? I asked

ah, oo sige matutulog muna ako dahil pagod pa ako

pinindot niya ang button  at bumababa sa ground floor

ok lang kaya siya (sa isip ko)

humiga rin ako sa kama ko at kinalimutan ko muna ang mga malulungkot na pangyayari ang iniisip ko lang ngayon ay yung mga happy memories together with alden lalo ng pumunta kami sa beach happy ako dahil natulungan ko na siyang mag move on.

ayeh, hehehehe "GALING MO TALAGA DEB" sa isip ko.

kinuha ko ang aklat ko ulit at nagbasa muna ng bigla ng pumasok sa kukuti ko na

What if kung turuan ko si Alden na magbasa ng language ko at magsalita para di na burden at hard ang communication namin di na kailangang magdala pa ako palagi ng VGMP translator.

"GOOD IDEA"

kinuha ko ang mga iba kung aklat sa baba ng bed ko at inilagay sa lamesa

mamaya ko nalang sasabihan si Alden sa idea ko dahil matutulog na rin ako sa sobrang pagod

Reyna Dragona POV

hahaha, sa wakas at wala na ang hari at ako muna ang mamamahala sa kaharian hanggang sa bumalik na ang anak ko.

ipinatipon ko lahat ng nasasakupan ng kaharian para sabihin sa kanila na ako na ang bagong mamumuno pansamantala

"Mahal na Reyna Dragona" nilipol na po namin lahat narito na po lahat ng tumakas at lahat ng nahuli.

magaling

lumabas agad ako sa aking palasyo

"Magandang araw sa inyong lahat, mga mahal kong nasasakupan"

cheeeeeeee, anong maganda sa araw sabi ng isa

wala kang karapantan sabihin ang reyna ng ganya", awat ng isang kawal

hayaan mo siya

sa ayaw at sa gusto niyo "AKO NA ANG BAGONG MAMAHALA AT SUSUNDIN NIYO" hanggang hindi pa bumabalik ang aking anak.

hindi ka namin susundin ", sabi uli ng lalaki kanina

ah, ganun huh?

FLAME burnnnnnnn power strikeeeeee

ahhhhhhhh( he became ashed)

yan ang mang yayari sa inyo kung hindi ninyo ako susundin" Maliwanag"

magtatrabaho kayo at susunod sa akin at kung sino mang lalabag sa lahat ng iniutos ko alam niyo na ang mga mangyayari.

agad kong winakli ang aking kapa at tumatawa papasok uli sa palasyo