Chapter 1
1 st day ng school. Aside from nakakahiya, boring din ang mga panahong ito dahil sa introduction part ng sarili mo sa buong klase which bagong meet mo pa lang. AND THE WORST PART: making friends. Well, isipan niyo na ko ng masama at husgahan niyo na ko ng kung anu-ano but sasabihin ko sa inyo na I'm not nerd(konti lang :)) o isang loner. Ayoko lang talaga ung nakikipagkilala, ako ung tipo ng tao na gusto ako ung unang kinakausap (sorry ganun talaga kasi ako eh) . Di ko rin alam what I'm going to expect kasi ako lang yata sa alma nater ko ung pumasok d2... Yes, kung hindi ako brainy at pinasa ung Scholarship ay echepwera ako dito sa Corinthian Academy, isang elite school na kilala sa bansa na tahanan ng mayayaman at matatalino.
"magkano po?"
"P150"
"eto po P140, wala na po kong pangkain"
Binigay ko ung bayad kay manong taxi driver, parang galit pa. Grabe kasi eh, P132.50 lang naman talaga ung metro ginawang P150!? di ako mayamn noh!. Dahil late na late na ako ay napagdesisyunan ko nang mag taxi (wala na kong allowance :()
"Hi Miss"
"Hello"
Maasim na sagot ko.Akala mo naman cute. Aligaga ung mga tao dito pagbaba ko sa entrance. May nakita akong mga maleta sa gate(amo toh? naglayas lang?) which i think ay magdo-dorm na sa loob ng campus, my grupo ng kalalakihan na maya't maya ay tumatawa, may grupo rin ng kababaihan na parang nagmo-malling lang, at may mga nagmamadaling students na late na rin yata.
"Where's ur building miss?"
"ah... GF324"
Sosyal may sumasalubong na students, iba talaga pag private.
"The tallest bldg. near the garden"
"salamat"
May itsura siya...Bale 2nd class na ung napagdesisyunan kong atenan. Wala na ring kwenta kung hahabulin ko pa yung 1st class, mapapagalitan lang ako. Habang naglalakad ako ay ginala ko na rin ung paningin ko sa new school ko. Ang ganda! ang lawak, ang daming matataas na bldg. at ibang-iba sa public school. Ung hangin parang malamig at tahimik kahit na maraming student, disiplinado. (Ang swerte ko kung iisipin sa bago kong school). Nakita ko na ung bldg. malaki nga siya but what really get my attention is ung garden na parang forest. Bale Garden nga siya nakita ko but maraming puno inside. 9:15 pa lang namn sa orasan ko kaya pumasok ako.
"I, I who have nothing
I, I who have no one
Adore you, and want you so
I'm just a no one,..."
Kinakanta ko ung paborito kong kanta na I who have nothing habang hinahanap ung place na pwedeng upuan. Wala pa kong karanasan sa pag-ibig but gustong gusto ko tong kanta lalo na ung version ni Haley ng American Idol.Haha. Natanaw ko ung big tree ng Acacia yata na may wide shade.
"Pwede na dun"
Umupo ako sa ilalim nun at patuloy na kumakanta.
"He can take you anyplace he wants
To fancy clubs and restaurants
But I can only watch you with
My nose pressed up against the window pane
I, I who have nothing"
Nung inaabot ko na ung pinakamataas na nota ay napahinto ako at pinagmasdan ung paligid. Ang tahimik at napansin kong walang gumagawing estudyante dito.
"PERFECT! hahaha!"
Para akong baliw na tawa nang tawa dahil nahanap ko ung sanctuary for myself. Isang place na para sa katulad kong mahilig kumanta at mas gustong mag-isa. Nilakasan ko pa ung tawa ko tutal walang makakarinig.
"Excuse me, pwede bang pakihinaan ung boses mo?
"Huh?"
As in Huh?! well aaminin kong tumindig ung balahibo ko sa takot but i know hindi nakapagsasalita ung puno. Boses un ng isang lalaki sa ibabaw ng puno kaya tumingala ako.
"Anong gianagawa mo dian? At Kelan ka pa nanjan?"
Hindi ko siya makita sa baba dahil sa likod niya ung araw na nakakasilaw. Pero alm kong nakauniform siya ng skul.
"Anong ginagawa mo dian?"
Tumayo ako para makita siya ng maayos. Nakasabit siya sa puno na parang si Katniss ng Hunger Games. Hindi ko pa rin makita ung mukha niya. Mukhang secured na secured ung pag clamp nia sa puno at naguguluhan ako dahil ba't siya nandun? akin un ha? Akin na yung place na 2!
"Bahala ka nga"
Well, walang pakialamanan. Hindi ako mahihiya sa kanya, hindi ako aalis dito. AKIN NA ITO.Umupo ulit ako at laking gulat ko na biglang may nahulos sa mismong harapan ko.
"Jusko!"
Napapikit ako sa gulat at takot. Pag dilat ko ay nakatayo ang isang lalaki sa harap ko nakangiti na mukhang anghel na nahulog sa langit.
"Hi"
"Hi"
Yun lang ung nasabi ko habang pinagmamasdan siya. Parang huminto ang sandali, segundo at tagpong iyon.
"I-I-Ikaw ba ung lalaki sa t-taas?"
"Oo"
Nakangiti pa ring sagot nia. Kung kanina ay hindi ko siya makita dahil sa araw, ay ngayon ay para siyang kumikinang na parang si edward na parang si edward na nga yata to! Hindo ko makita yung maya nia dahil sa pagngiti nia.
"Hi ulit, ako si Clyde"
"A-ako si Maria"
Inabot ko yung kamay nia para mag shake hands kami. Bale nakatingala ako dahil sa tangkad niya. Mga 6 feet. Parang brown ung buhok nia na sinamahan pa ng red chicks nia. Ung mata nia ay d ko pa rin makita at sobrang tamis ng ngiti nia. Ang pinagkatulad lang namin ay parehas kaming maputi ang balat.
'TUG! TUG! TUG!' aNO UN? parng mula sa dibdib ko ung tunog. First time ko pa lang naramdaman ang ganito.At hindi ko alam ang gagawin. Kailangan kong makaalis dito. Bigla kong tinanggal ang pagkakahawak ng mga kamay namin. At nagpaalam.
"Bye. male-late na ko eh..."
Tingin ko ay namumula ako sa sobrang hiya. bakit ako mahihiya? Tumakbo ako ng mabilis paalis ng tagpong iyon, paalis ng forest.
BINABASA MO ANG
Maria meets the Ex-Prince
Teen FictionSi Maria ay isang ordinaryong estudyante sa Corinthian Academy. Dito nia makikilala ang ex-prince na si Clyde na nagpatibok ng puso nia sa unang pagkakataon. Samahan sila na parehas bagtasin ang mundo ng pag-ibig at patunayang sa pag-ibig walang pri...