Sana Merong Tayo

Prologue

Jenny Margaret Boulstridge. A girl na kontento na sa kanyang buhay. Maganda, matalino, friendly, mabait, mayaman, at napapaligiran ng mga taong mahal siya specially to her parents.

Not until he met a guy named Justine Jake Fonnerman. The reason why she wishes na sana merong sila. Gentleman, gwapo, captain ng basketball team sa school nila, dahil nga sporty matangkad din, at matalino. Oh diba, close to perfection na. Yung typical boy next door.

Assuming can hurt you. Ika nga nila. Pero sino ba namang makakapagpigil na hindi mag assume kung ang taong yan ay napakasweet kapag magkasama sila. At kung umasta ay parang sila pero hindi naman sila. Yung tipong tinatanong na sila kung sila naba? Oh diba, sinong hindi mag aasume nyan?

Pero ang napakasakit nyan ay ang sagot niya sa mga taong nagtatanong kung sila na. "Ano ba kayo, friends lang kaya kami ni Jenny." Wtf! 'Di sya masyadong masakit ah, dahil sobrang sakit.

Kaya nilayo muna ni Jenny ang sarili niya kay Justine to have a break from being a tanga. Tama na siguro yung pagkakatanga niya. Hindi niya kayang gawing sport yun, nakakawasak ng puso.

✉ Justine
Marga, 'bat absent ka kahapon at ngayon? May problema ba? Bakit pakiramdam ko galit ka sakin? May nagawa ba akong mali? Sorry na, magpakita ka naman. Pinuntahan kita kahapon sa inyo, sabi ng katulong nyo wala ka daw doon. Pupuntahan kita ulit dyan sa inyo pagkatapos ng klase. If ever may nagawa ako, I'll make it up to you. See you Marga.

Oh sige, pigilan nyong wag mag assume nyan sa haba ba naman ng text nya.

There's nothing constant in this world but change. Siguro panahon na para itigil ang pag iyak niya kapag nakikita niya ito na may kasamang iba at tinatrato din ito ng katulad sa kanya. Parang lahat ata ng babae ay ganoun ang treatment niya.

Maybe I should have to be far away from him.

A/N: Hello everyone. This is my first story. Sana you'll read and vote this story. Ciao👋