Το πρωί σηκώθηκα σκετη χαρά γιατί σκέφτηκα ότι θα ξαναδώ τον Τάσο μου...
10 λεπτά μετά έφθασα σχολείο..Ο Ραφαήλ με έπιασε από το χέρι και μου είπε χίλια συγγνώμη..Εγώ δεν μπορούσα να του αντισταθώ γιατί είναι κούκλος και σκέτος γλύκας και του είπα σε συγχωρώ...Με την Νίκη κάναμε κανονικά παρέα γιατί δεν της είχα θυμώσει αλλά ούτε και στο Ραφαήλ μου..😚😚😚
20 λεπτά μετά συνάντησα την Νίκη...
Ν:Γεια τι κανείς ?!
Φ:Καλά εσύ...
Ν:Καλά
Φ:Χαίρομαι
Ν:Κι εγώ...
Σε όλο το διάλειμμα μιλούσαμε για τον Ραφαήλ το ποσό όμορφος είναι το ποσό γλυκός είναι...
Ένταξη τον αγαπαω ακομα αλλά άλλος μπήκε στην καρδιά μου τώρα αλλά δεν μπορώ παίρνω ωρες ωρες τον Ραφαήλ αγκαλιά ευτυχώς που την Νίκη δεν την ενοχλεί...
Ντρρρρρ
Ν:Κουδούνι πάμε στην τάξη ...
Φ:Οκ πάμε..
Στο μάθημα δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ δεν ξέρω γιατί ξαφνικά χτυπάει η πόρτα και μπαίνει ο Ραφαήλ από μέσα μου έλεγα (όχι ρε γαμωτο )Πάλι θα κολλήσουν τα μάτια μου πάνω αλλά την να κάνουμε η ομορφιά του είναι ξεχωριστή απλά τέλεια
Ν:Ειρθε το παιδί μας (Έτσι τον φωνάζαμε )
Φ:Το ξέρω πάλι δεν θα είμαι συγκεντρωμένη στο μάθημα...
Μετά το κουδούνι για διάλλειμα άκουσα κάποιος να Φωνάζει ΦΩΤΕΙΝΉ ΦΩΤΕΙΝΗ....
ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ? ΘΕΛΩ ΑΠΑΝΤΉΣΕΙΣ...😘
