Aslında Aşk
Bir pişmanlıktır aşk
Her seferinde sonunu bilmek
Bile bile ölmek...
Sadece umutla beslenir
Taaa yürekten
Adını da koyamazsın
Bir hastalık gibi
Yayılır her hücrene
Can çekişirsin...
Acıtsada kalbini
Oraya girmiştir birkere
Kemirir içten içe
Tüketir adamı
Mutsuz olursun
Bir yerde durursun
Seni bitirenin aslında
Aşk olduğunu bulursun
Pişman eder seni
Hiç sevmemişsin gibi
Bencildir aşk
Seçicidir bir okadarda gözü kör
Her şeyden çok nankör
Masumiyet biter
Sevdiğin adam gider
Geriye sadece sen ve hataların kalırsın
Üzülme artık zamanla alışırsın...
(Yorum yaparsanız çok mutlu olurum)
