Always By Your Side

kapatid

Madami akong nakitang itim na uwak sa kwarto ni clarrisa. Sinara ko ulit ito. Umikot ako ng buong bahay para hanapin siya. Pero wala siya . Isa nalang ang hindi ko napupuntahan ang kwarto niya. Nasaan kaya siya? Bakit ang daming uwak sa kwarto niya? Mapuntahan na nga lang. 

Pagkapasok ko sa kwarto niya wala ng mga uwak at nakita ko si clarrisa na natutulog. Dahan dahan ki siyang niyugyug para magising.  Niyugyog ko siya ng niyugyog mga 2 mins ko nang gunagawa ito.

"clarrisa gising na"

Ayaw talaga tulog mantika talaga itong babaeng to. Pero parang nakakapagtaka bakit hindi ito humihinga . Tiningnan ko siya sa pulso niya. Teka hindi na ito tumitibok . Kinutoban na ako. Hindi . Nagkakamali lang ako . Buhay pa siya .  

" hinde , hindi . Clarrisa gumising kana !!! Clarrisa ano ba!???! Huwag mo nga akong pag laruan !!!"

Still no response . Dun ko lang naisip na wala na talaga siya.

"clarrisa hinde ka pwedeng mamatay!! Sasabihin mo pa sakin kung sinong may gawa nito!!!"

"clarrisa!!?" at doon nagsimula na akong umiyak  .

Huminga muna ako ng malalim bago akk mag salita.

" magbabayad ang gumawa nito sayo. Pangako kapag nalaman ko ang may gawa nito , hinding-hindi ko sila mapapatawad" mariin kong sabi . Nang gagagalaiti na ako sa galit. Kailangan ko ng malaman ang may gawa nito.

Palabas na ako ng kuwarto. Ililibibg ko nalang siya bukas . Kaya lang pagkalingun ko sa kama niya bigla nalang siyang nawala . Teka saan siya napunta? Nakakapagtaka   at ang ikinagulat ko nakakita ako ng sulat sa kama niya. Diba wala naman sulat dito kanina? Kinuha ko ito at umakyat na sa kwarto ko.

Dear master pearl,

  Siguro nagtataka ka kung bakit ako namatay. Well, sa totoo lang ako talaga pumatay sa sarili ko. Kasi ito ang nakatadhana .

Tandaan mo ito "Everything happens for a reason" . Nangyayari ito dahil may matinding dahilan. Maaaring hindi mo pa maintindihan ngayon pero sana unawain mo ito.

Hanggang dito nalang ang sulat ko. Paalam na master pearl, princess pearl, kapatid ko"

iyan ang nakalagay sa sulat ng basahin ko ito. Nagtataka ba kayo kung bakit kapatid ko ?  Well ako rin eh. Basta hindi ko muna iisipin iyon . Tuwing maalala ko ang nangyari kanina naiiyak nanaman ako. Hinayaan ko nalang na patulugin ako ng mga iyak ko.