รักนี้ร้อนแรงยิ่งกว่าไฟ!!

EP.7

โร:เป็นไงบ้างว่ะไอตรี
ผมมองไอโรที่พิงประตูรถอยู่
ตรี:ก็.....พอพิการ เอลวาหลับหรอ
โร:ป่าว ร้องไห้ กูลำคาญเลยออกมาเฝ้าข้างนอก ปากแตกด้วยสงสัยไอเวกัด 5555
ควีน:คนมันขืนใครจะชอบไอโร 555
ตรี:เงียบปากไปไม่เเงียบเดี๋ยวเหมือนไอเว
โร:แม้ๆ โม้ใหญ่ๆ
ควีน:เออ งั้นพวกกูไม่กวนล่ะ ไปไอโร
โร:ครับๆคุณชายยยย
ผมส่ายหัวก่อน2-3ที แล้วเปิดประตูรถเพื่อจะเข้าไปหาวา ก็พบว่าเธอหลับไปแล้ว... ผมปิดประตูลงเบาๆก่อนจะสวมกอดวาที่หลับอยู่ ตู๋ด~
ใครกันว่ะโทรมาทำไมตอนนี้ ผมหยิบมือถือก่อนกดรับสายทันที
ตรี:ฮัลโหล
(ว่าไง เจ้าตัวดี ทำไมไม่กลับบ้านกลับช่อง แล้วหนูเอลวาเป็นไงบ้าง รังแกเขาหรือปาว)
ตรี:ขี้เกียจกลับแม่ก็รู้งานเยอะ ส่วนยัยนั่นอยู่ดีกินดีไม่ได้.....รังแกอะไร
อันที่จริงผมก็มีเงื่อนไขกับแม่ ก็แค่ขอให้วามานอนค้างนี่แต่อ้างว่าเธอนอนห้องข้างๆ
(พรุ่งนี้ไปญี่ปุ่นใช่ไหม... กลับมาจากที่ญี่ปุ่นก็กลับมาหาแม่ที่บ้านเลย)
ตรี:มีอะไรหรือปาวครับ
(แม่นัดกินข้าวกับครอบครัวหนูชมพูน่ะสิ ว่าจะดูฤกษ์งานแต่งด้วย ลืมแล้วหรอ ตรีเป็นคนให้คำสัญญาเองน่ะ ว่าถ้าชมพูกลับจากฝรั่งเศสเมื่อไหร่จะแต่งงานทันที)
อ่า....ลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลย ใช่ผมกำลังจะแต่งงาน ชมพูเป็นคนที่ผมนอนด้วยเหมือนกันแต่ไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นเธอเป็นดาวขณะผมก็เลยสอยมาแต่ชมพูทำให้เป็นเรื่องใหญ่บอกพ่อแม่ของเขาแล้วดันบังเอิญเกินนที่พ่อกับแม่ชมพูเป็นเพื่อนสนิทกันแม่ได้แต่หน้าเสียแล้วก็พูดว่าจะรับผิดชอบเองทุกอย่างโดยจะให้ผมแต่งงานกับชมพูเมื่อชมพูเรียนจบ และตอนนี้เธอก็เรียนจบแล้ว..แต่ผมรักวาไปแล้ว.. จะทำยังไงดีว่ะ...
ตรี:ครับ
(ดีมาก ชมพูน่ะคู่ควรกับลูกสุดแล้ว งั้นไว้แค่นี้ก่อน เดี๋ยวเจอกัน)
แม่กดวางสายเมื่อพูดจบ.
ผมกระชับอ้อมกอดให้แน่นกว่าเก่าแล้วพูดขอโทษเธอเบาๆ ความรู้สึกของผมตอนนี้เหมือนกำลังจะเสียเธอไป...
ณ ห้าง K
ตรี:ซื้ออะไรหนักหนาเนี่ยวา เมื่อยขาหมดแล้ว..
ใช่ ผมเมื่อยขามากกกกก หลังจากเมื่อวานนอนกอดวาไปสักพักไอควีนก็เดินมาเคาะกระจกเพื่อจะบอเรื่องไอเวนั่นก็ทำให้ผมตื่น..แล้วพาวามานอนที่บริษัท ผมก็เก็บเสื้อผ้าเพื่อที่จะเดินทางไปญี่ปุ่น เก็บเสร็จอะไรเสร็จก็อาบน้ำแล้วมาเช็ดตัวให้วา ผมชินแล้วที่จะทำแบบนี้... พอเช้ามาเธอก็ร้องไห้แล้วขอโทษผมลูกเดียว โอ๋ยังไงก็ไม่หยุดโมโหก็ไม่หยุดอีกผมคิดไรขึ้นได้เลยบอกเธอไปว่า
"หายโกรธก็ต่อเมื่อ...เธอต้องหยุดร้องไห้แล้วมาคบกับฉันเป็นจริงเป็นจังสักที" นั่นก็ทำให้เธอเงียบ แล้วก็ด่าผมมาชุดใหญ่หาว่าไม่เป็นห่วงห่วงแต่เรื่งนี้ อะไรอีกก็ไม่รู้ แต่นั่นก็ทำให้วายอมตกลงคบกับผมโดยดี... แต่เธอก็โกรธผมอยู่ดีจากที่เป็นฝ่่ายโกรธก็ต้องมาเป็นฝ่่ายง้อ ทำยังไงก็ไม่หายเลยจัดไป2ชุดใหญ่ๆ พวกคุณน่าจะรู้น่ะว่าคืออะไรหลังจากนั้นก็โกรธหนักเข้าไปอีกผมเลยบอกไปว่า
"อย่าเป็นแบบนี้ เดี๋ยวฉันก็ไม่อยู่แล้วต้องไปญี่ปุ่นอีกไม่มีเวลาง้อ...งั้นไปห้างกันจะได้สบายใจ"
ผลเลยออกมาอย่างที่เห็น เธอซื้อนั่นนี่เต็มไปหมด แต่ประเด็นผมสงสัยทำไมเธอซื้อแต่พวกฟอร์นิเจอร์อย่างเดียวหรือจะเอาไปแต่งห้องที่หอ... อ่าลืมไปเลยว่าไอควีนมันบอกว่าอะไรมันทำให้ผมเนี่ยมีความสุขมากกกกก มันบอกว่า
"ไอตรี...ตอนนี้ไอเวต้องนอนให้น้ำเกลืออีกเป็นเดือน ส่วนที่มึงบอกอยากให้มันพิการนั่น็สำเร็จไปเพราะตอนนี้ขาของมันเดินไม่ได้ทั้งสองข้างตาบอดสองข้างเนื่องจากได้รับการกระแทกอย่างแรงและความทรงจำก็มีบางส่วนที่หายไป แล้วค่ารักษามึงเอาไงกูสงสารแม่มันว่ะมีเงินไม่พอที่จะรักษาเลย... เออส่วนเรื่องแจงความแม่มันเอาผิดไรไม่ได้ไอโรมันเคลียให้หมดแล้ว"
ผมได้แต่ยิ้มแก้มปริ ส่วนค่ารักษาผมบอกมันไปว่าจะจัดการเอง สงสารแม่มันเฉยๆ..
เอลวา:ตรีสูตร เครื่องออกตอนห้าทุ่มใช่ไหม
ผมหันไปมองวาที่กำลังเดินเลือกตู้เสื้อผ้าอยู่
ตรี:อืม มีเวลาอีกเยอะ นี่เพิ่งเที่ยงเอง
อ่า...ผมเลือกที่จะไม่บอกวาเรื่องแต่งงานหรอกเพราะยังไงๆเธอก็ต้องรู้อยู่ดีขอแค่เวลานี้เป็นความสุขของผมเถอะ
เอลวา:เรื่องส่งของพวกนี้ฉันจัดการเองน่ะ
ตรี:ทำไม?...จะเอาใดห้องผัวใหม่หรือไง
เอลวา:นายบ้าหรอ เถอะน่า...จัดการเอง
ตรี:เออ!
เอลวา:ซื้ออะไรเสร็จไปทานข้าวกัน^^
ตรี:อืม....
เอลวา:โกรธหรอ
วาชะเง้อหน้ามามองผม ใช่ผมโกรธเธอไม่ยอมบอกนี่ว่าจะเอาของพวกนี้ไปไหน
ตรี:ป่าว รีบๆเถอะหิว
ผมบอกปัดๆไป เธอไม่ได้สนใจอะไร ดึงแก้มผม1ทีแล้วก็เลือกของต่อไป อ่า...เดี๋ยวเธอก็ต้องรู้เรื่องแล้ว... เธอเป็นคนที่ผมรักแต่ไม่เคยได้ไรเลย ซื้อไรให้ดี.... อ่า!! คิดได้แล้ววว
ตรี:เดี๋ยวมาน่ะ เลือกไปก่อน จะไปเข้าห้องน้ำ
เอลวา:เดี๋ยวจะเสร็จแล้วไปพร้อมกันสิ
ตรี:ไม่เอา เลือกเสร็จก็ไปรอที่ร้านอาหารเลย
เอลวา:งั้นโอเค
ของชิ้นนี้ผมให้เธอด้วยใจเลยน่ะครับ...
#จบบท ตรีสูตร#

#เอลวา
ตรีสูตรไปแล้วทีนี้ก็เซ็นต์ของให้ไปส่งได้แล้วสิน่ะ... ใช่ที่ฉันกำลังเลือกเฟอร์นิเจอร์พวกนี้ก็เพราะซื้อบ้านไว้แล้วน่ะสิเคลียร์อะไรไว้หมดแล้ว ก็หลังจากที่เมื่อคืนฉันตื่นมาก็พบว่าตรีสูตรนอนอยู่ข้างๆฉันก็ได้แต่ร้องไห้... พอนึกได้ว่าเขากำลังจะไปญี่ปุ่น ฉันก็รีบโทรหาแม่ให้เตรียมเก็บเสื้อผ้าทันทีส่วนเรื่องบ้านก็ให้แม่เคลียร์เซ็นต์นู่นนั่นนี่ไปไม่เกินบ่าย3แม่คงจะเคลียเสร็จตอนแรกก็จะย้ายไปอยู่ริมทะเลใช่ไหมล่ะ...แต่ฉันขออยู่แบบบ้านวิวสวยๆดีกว่านั่นก็เป็นโมเดิลนั่นเอง แม่ตกลงความคิดเห็นของฉัน เลยคุยกันได้บ้านหลังนี้เพิ่งสร้างเสร็จน่ะอยู่ที่ชุมพรพอดีเห็นในเน็ตน่ะ สวยดีวิวก็สวยเลยตกลงซื้อไปบังเอิญพอดีเกินที่คนสร้างบ้านหลังนี้มากรุงเทพพอดีเลยทำให้ไม่ต้องเดินทางไปที่นั่นให้เสียเวลา
พนง:ส่งที่ไหน้ครับเซ็นต์ได้เลยครับ
เอลวา:เอ่อ แปปน่ะค่ะ
ฉันรีบหยิบโรสับออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโทรหาแม่ทันที
(ฮัลโหล)
เอลวา:เสร็จหรือยังค่ะแม่
(เสร็จหมดแล้วจ่ะแม่กำลังจะโทรหาเลย)
เอลวา:เอาของย้ายไปได้แล้วใช่ไหมค่ะ
(ได้เลยจะชั่งที่นั่นจะจัดย้ายของไว้ให้แค่รอวาส่งของไป)
เอลวา:โอเคค่ะ เดี๋ยวหนูโอนเงินคืนให้น่ะ
ฉันกดวางสายก่อนจะหันมาพูดกับ พนง. ต่อ
เอลวา:เซนต์ตรงไหนค่ะ
พนง.:ตรงนี้ครับ
ฉันรีบเซ็นต์เอกสารทันที แล้วพูดคุยลายละเอียด
เอลวา:เดี๋ยวที่นั่นจะมีคนรับของอีกทีน่ะค่ะ
พนง:เดี๋ยวทางเราจะถ่ายวีดิโอและรูปส่งไปให้น่ะครับ
เอลวา:ค่า
พนง:ทั้งหมด68รายการน่ะครับ ขอบคุณครับ
เอลวา:ค่ะ^^
เยอะใช่ไหมล่ะ ก็บ้านนั้นหลังใหญ่นี ส่วนค่าพวกนี้ตรีสูตรบอกให้ทำบิลแล้วไปเอาเงินที่บริษัทตอนแรกก็ขัดน่ะ ก็จ่ายค่าเสื้อผ้าไปเอง3000กว่าบาท พอตรีสูตรรู้ก็หายไปสักพัก ไม่เกิน10นาที เสียงโรสับก็ดัง พอเข้าไปดูก็พบถูกโอนเงินเข้ามา3หมื่น ดูเขาทำสิ เกรงใจเป็นน่ะเว้ยเห้ย!! ส่วนเฟอร์นิเจอร์ตอนแรกก็จะจ่ายเองพอ พนง เดินไปถามเรื่องสี ว่าจะเอาตู้สีไรนั่นก็ทำให้ตรีสูตรรู้อีก พอจะเอาของออก ก็ด่าอีก เลยได้แต่จำใจเลือกๆไป..เห้อออ
ส่วนแม่่ไม่เป็นไรหรอกแค่แม่กับน้องสบายก็มีความสุขแล้ว ไปรอตรีสูตรร้านอาหารดีกว่า หิวๆแล้ว
ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ ^^
ู