Mutsuz kız

Okuldaki konuşma

Servisten indim ve okulun giriş kapısına doğru yürüdüm. Yaklaşık 1 dakika sonra varmıştım içeri girdiğimde herkes bana bakıp konuşuyordu ne olduğunu anlamak için yaklaştım ve dinledim herkes benim için evlatlık, eğer evlatlık olmadaydı fakir olacaktı diyorlardı. Ben ise ağlamamaya çalışıyordum. Hemen koşarak dışarı çıktım sonra gözümden yaşlar akmaya başladı durduramıyordum kendimi ve düşünüyordum gerçek olabilir mi diye. Aslında olabilirdi hem beni sevmiyorlardı hemde ilgilenmiyorlardı. Koşarak eve gittim ve hemen kapıyı açtım annem ve babam salonda fısıldayarak konuşuyordu ağlayarak içeri girdim ve NEDEN!? Diye *bağırdım sonra NEDEN beni hiç sevmediniz
*NEDEN bana yalan söyledimiz dedim
Hiçbirşey diyemediler konuşsanıza dedim bağırarak o sırada ağlıyordum gözümden yaşlar akıyordu. Hem kırgın hem kızgındım . Sonra bir fısıltı gibi çıktı sesim neden beni hiç kızınız olarak görmediniz diye sonra yavaş yavaş annemde ağlamaya başladı. Daha fazla dayanamayıp koşarak odama çıktım annemin ağlama sesleri odama kadar geliyordu ben ise yatağımda uzanmış kafamı yastığa gömmüş ağladım bir süre sonra uyuya kalmışım uyandığımda yanımda annem ve babam vardı seslerini duyuyordum uyanıktım ama uyuyormuş gibi yapıyordum sonra annem ilk defa yanağımı öptü sanki yumuşamıştım biraz. Annemler gittiğinde gözümü açtım mutlu olmuştum ama hala kırgın ve kızgındım. Yataktan kalkıp banyoya gittim elimi yüzümü yıkadım gözümün altı şişmişti ama şuan pek umrumda değildi. Banyodan çıkıp odama gittim biraz daha uyumak isterken