Prologue

14 1 0
                                    

Paano ka sasaya sa mundong Ito kung hindi ko ienjoy ang bawat Oras o Segundo at buwan at mga taon na lumipas

Lumilipas ang taon hindi ko parin makuhang ngumiti,ngiting walang halong pangamba, at takot

Paano ngaba ako sasaya sa buhay kung na babalot ito ng dilim

Kung bawat taon ay na aalala ko ang mga kadiliman sa aking buhay

Na hindi ko matanggap sa mga oras na yon

Na hanggang ngayon hindi ko mabitawan ang mga alaala na yon

Kung bakit sa mismong araw Na yon ng yari,na dapat nag sasaya ako,kasama sila

Kasama ang mga mahalaga sa aking buhay,
Pero parang pinag kait sakin ng Diyos iyon

Na makasama pa sila ng matagal sa mundong ito,

Na isip ko,totoo pala sa mga ilang taon na lumipas,totoo pala lahat may katapusan

Hindi mo alam kung hanggang kailan nalang ang ilalagi mo sa mundong ito

Pero na iisip ko rin,bakit ako pa ang pinag damutan ng ligaya sa mundong ito

Siguro kaya ako ang napili nito,may ibang plano sakin ang Diyos

Anong Plano? Plano na maging mapait ang buhay ko sa pag patak ng aking ka arawan

Sabi nila walang ibibigay sayo ang diyos na pag subok na hindi mo makakaya

Bakit ako sobra naman ata ang pag subok na to,na hanggang ngayon hindi ko mabitawan

Na hanggang ngayon hindi ko matanggap
Na wala na sila papa at mama

Oo bata palang ako kinuha na nila sakin ang mga parents ko,ang sakit lang isipin sabay pa silang nawala

Tandang tanda ko tong araw na to ( December 5 2007 ) hindi lang dahil birthday ko to 7th b-day ko,kung dahil yan ang petsang kinuha sakin, ang mga magulang ko,yan mismo ang petsa ng silay pumanaw

Sa kaarawan kopa mismo,ang daya kung kailan dapat ako masaya sa bawat pag patak ng aking kaarawan,yun ang pinaka madilim sa akin

7th birthday ko nung kuhanin sila sakin, hindi ko labis maisip na sa mismong ka arawan ko pa sila na wala

Sino ba hindi didilim na buhay sa nanggyari na yon,parang sumpa lang sakin

Bawat taon ang lumipas hindi pwedeng hindi ako mag iiyak sa kwarto buong araw na naka kulong sa kwarto ,Hindi maka usap,at hindi maka kain, sa araw ng kaarawan ko

Ngayon ang tanong
.
.
.
.
Paano ma hihilom ang sugat kung sa bawat kaarawan ko sumasariwa ang mga sugat

Mahihilom kaya ito sa pamamagitan ng pagmamahal ng isang tao?

Mahihilom kaya ito,kung takot akong harapin ito?

Kung ini isip kong hindi magiging maganda ang resulta nito?

Kung ini isip ko sa bandang huli,masasaktan uli ako?

Mapapa hilom kaya ito ng tunay na pag mamahal?

Paano mahihilom ito?

Mahihilom pa kaya itong sugat na to , ilang taon ng pinahihilom ngunit hindi ma hilom hilom?.

Yan ang mga katanungan sa aking sarili na hanggang ngayon walang kasagutan

Paano mahihilom ang ang sugat,kung sumasariwa sa tuwing sasapit ang ka arawan ko???

Abangan nalang ang mga kasagutan kung interesado kayong malaman ito
.
.
.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Natapos na ang Epilogue kung gusto nyong malaman ang sagot basahin nyo nalang:)

Ilang buwan kong pinag isipan kung itutuloy ko tong pag susulat sa wattpad
At ngayon i tutuloy kona ,susubukan lang naman eh ,wala na mang masama don diba

First time koto excited nako:)
Sana po magustuhan nyo to;)

Just comment and vote:)


Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 01, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Love Will Find AwayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon