What Doesn't Kill You Makes You Stronger

hoofdstuk 1

*Ik ren zo hard als ik kan, ik hoor gegil en gehuil achter me maar durf niet achterom te kijken. Ik zie een struik en verschuil me er achter, ik hoor voetstappen steeds dichterbij komen ik doe me ogen dicht en beweeg niet ineens voel ik een hand op mijn schouder* Tessa wakker worden hoor ik ineens en schrik wakker ik lig helemaal bezweet in bed. Vermoeiend stap ik uit bed en ga onder de douch staan. Vandaag gaan we verhuizen naar Beverwijk mijn moeder en vader hebben daar een boerderij gezien en willen daar graag wonen. Ik stap uit de douch en droog me af. Ik trek een oude joggingsbroek aan en een zwarte t shirt ik doe een knot ik mijn haar en ga naar beneden. 'goedemorgen Tessa' zegt mama iets te vrolijk, 'morgen' zeg ik en loop direct door naar de keuken ik maak mijn ontbijt en ga op de bank zitten. 'hoe laat gaan we naar Beverwijk' vraag ik aan mijn moeder 'als de laatst spullen in de verhuiswagen zitten gaat papa alvast voor uit rijden, en wij rijden er dan met auto achteraan' zegt ze. Papa komt binnen 'we kunnen verteken, alle spullen zitten er in'.

'we moeten nog een half uurtje en dan zijn we er' zegt mama. Ik knik en kijk uit het raam, ik ga al mijn vrienden zo missen, ik hoop dat ik me snel op m'n gemak voel hier in Beverwijk. 'we zijn er' zegt mama en we rijden een enorm grote oprit op met een heel groot huis erbij. 'is dit ons nieuwe huis' vraag ik heel zachtjes 'ja! Vind je het mooi' vraagt ze 'mooi? Ik vind het fantastisch ik kan niet wachten tot ik naar binnen mag' zeg ik iets te luid. mama begint te lachen en we stappen uit. papa is inmiddels ook uitgestapt en pakt een doos uit de verhuiswagen, Ik pak ook een doos uit de verhuiswagen en loop achter papa aan het huis in.

Alle spullen zijn inmiddels binnen, 'ga je kamer maar uitzoeken' zegt mama en ik loop naar boven. Ik loop meteen naar de grootste kamer toe. Hij is enorm er staat al een bed in en een klerenkast. En ik heb gewoon een eigen badkamer! Ik loop naar mijn raam en kijk naar buiten en kijk naar onze mooie grote achtertuin. Er staat een rij bak in en de tuin is verdeeld in twee stukken. 'Tessa kom je even buiten we hebben een verassing voor je' roept mama. 'ja ik kom' roep ik en loop naar beneden. 'mama waarom staat er een rij bak in de tuin?' wil ik vragen maar het komt er nauwelijks uit. er staat een man naast papa met een groot zwart paard naast zich. Ik kijk mama vragend aan. 'dit is je verassing! Omdat je vorige week jarig bent geweest, dit is je cadeau' zegt mama. 'ECHT WAAR' schreeuw ik, ik mama een knuffel en loop naar het paard toe. 'hij heeft nog geen naam' zegt de man 'dan noem ik jou Shadow' zeg ik vol overtuiging.