In Common

//Two

//Two

Klea's POV

*****Philippines

[Ninoy Aguino National Airport]

If looks can de deceiving, I might as well be deceived by now. =.= 

Hindi ko alam na ganito pala ang Pilipinas. Malayong-malayo talaga siya sa New Jersey.

Oh well, first time ko namang pumunta rito eh. So, expect the unexpected.

*langhap hangin*

" *cough*cough* Man..." naiiritang bulong ko at kinuha yung panyo ko. Tsk.

"Young lady, are you okay?" tanong nung isang maid na nakasalubong ko pagka-abot ko sa Departing Area. Tss. Must be one of the new maid Dad hired for me. Tsk. I already told him that I don't need maids. I can live by my own self. I'm 18 for Pete's sake! >_< Urrgh! Can't they just stop interefering with my life?! Tsh!

"Yeah, I'm fine. I'm just not used to the surrounding." simpleng sagot ko at tumango lang siya bilang tugon.

Kinuha ko nalang yung phone ko at tiningnan kong may natanggap ba akong text o message galing kina Dad o sa secretary ko. Napansin kong wala kaya isanauli ko yun sa bag ko. Tsk. Not informing me, eh?!

"Uuh, what are we waiting for... ah..err.." hindi ko matapos yung sasabihin ko dahil di ko naman siya kilala at di kami close. Di naman ako FC noh?! -,-

"Just call me Manang Cynthia, young lady. And were waiting for the car to arrive." nakangiting sabi niya at binaling ang paningin sa papuntang sasakyan rito. Pinagmasdan ko siya.. and she's not that bad, I think?! Medyo maputi na lahat yung buhok niya at kitang-kita na may edad na siya. 

"Ah, ok Manang Cynthia. And please, call me Rainelle. I'm more used to that." nakangiting tugon ko at pumasok na ng sasakyan. She seems nice and trusted. :) 

"Yes, Ms. Rainelle." nakangiti rin niyang sabi at doon siya sa passenger seat umupo. Ako lang dito sa likod ng driver at passenger seat habang dun sa likod ko naman ay may tatlong maids. Gosh, ain't that too much of a number for just one person. My Dad's exaggerated. Oh, please.( /-\ )

Habang sa daan ay kinakalikot ko lang yung phone ko ng matandaan kong kulang pa pala yung gamit at damit ko. Also my personal things and stuff. Tsk. Makakalimutin na pala ako?! =_=

"Uuh, excuse me Manang Cynthia." tawag ko sakanya.

"Yes, Ms. Rainelle? How may I help you?" Ayt. Diba pang call center agent yang linya na yan? Gumaganon? Haha. K. Ang babaw ko. Psh. -_____- 

" Can we please stop by to the nearest mall we stop into? I need to buy some clothes and personal stuffs. Can you convey them all?" tanong ko sakanya with hand gesture pa. Haha.xD Ewan. Bigla ko na lang gusto gumanon eh. Walang basagan ng trip! Hahaha!!!! ^_^

Teka, teka. Loading ata si Manang Cynthia eh. Hindi pa nag-re-reply. Hahaha. Ano to text?! Pfft. XD Pero seryoso, parang nag-lo-loading pa si Manang Cynthia dahil tiningnan niya ako na para bang tao na nagsasalita ng alien language o bagong specie na kaka-discover lang ng mga scientist. Pfft. Gusto ko tuloy tumawa yung tipong halakhak talaga to the nth level. Pero parang OA tingnan kaya wag na lang. Hahaha. Adik ko rin eh noh?! ^_^ Ang mag-a-a-gree maganda!!! Hahaha!! 

"Sabi ko po Manang Cynthia. Kung pwede po ba sanang huminto tayo sa pinakamalapit na Mall. Bibili pa po kasi ako ng damit at gamit kong pam-personal. Madadala po ba yun lahat dito? Medyo marami-rami rin kasi eh." Grabe. Parang dinugo ilong ko dun ah?! Di kasi ako marunong mag-tagalog talaga. Trying hard lang yung kanina. Hahahaha..

"Aba'y oo hija!! Pwedeng-pwede. Pero teka, nakakaintindi at nakakapagasalita ka pala ng tagalog??" curious na tanong ni Manang Cynthia at medyo nagulat naman ako sa pag-sudden change of mood niya. Para siyang bata! Ang kulit-kulit! Hahaha..

"Ah.. Hahahahahahaha. XD Di naman masyado po pero, OO!" masayang sagot ko. Manang Cynthia seems to be happy. Para talaga siyang bata! Ngiting-ngiti pa nga siya eh.

"Ay, aba'y naman oo! Pinadugo mo pa ilong ko kanina dahil sa ingles-ingles na yan. Nakakahiya tuloy." sabi ni Manang Cynthia at para talaga siyang nahihiya. Hahahaha. For an aged woman, she likes to smile and laugh. Di katulad nung grandfather ko na todo simangot kaya ayun, napaghalataan sa mas mataas na edad niya. -_______- Haha..

"Haha, don't feel humiliated Manang Cynthia. There's nothing to be ashamed of."nakangiting sabi ko at ngumiti naman siya.

"By the way Manang Cynthia, what is your age?" curious kong tanong. I'm sure that she's still young. Nasa mukha niya eh. Tsaka, she doesn't seems to old. I'm just really curious. You know, curiousity kills the cat. But I'm not a cat though. Hahahaha...

"Ay, nako hija. Matanda na'ko. Ako'y 60 na."

O_____O Is she effin' serious? She doesn't look like one! I envy her!! Sana ganyan din ako pag tanada na'ko. >3<

"O__O EH? Really? Wow! You look much younger, Manang Cynthia." sabi ko sakanya at namula naman siya.

"Salamat hija. Hahaha. Ang bait mo naman. Oh, andito na pala tayo. Pasasamahan na lang kita sa isang maid dyan. Di na kita masasamahan dahil parang sumasakit 'tong mga paa ko. At oo nga pala, pasasamahan kita ng 3 bodyguards. Yun kasi ang habilin ng Papa mo eh. Baka kasi bigla kang dagsain." nakangiting sabi niya at may nagbukas naman sa pinto ko.

"Take care, Manang Cynthia." nakangiting sabi ko sakanya.

Sakto namang paglingon ko sa labas ay may nakita akong figure ng isang tao. Lalaki. No, it can't be him. Right? Naiwan siya sa New Jersey. Isa siya sa mga dahilan kung bakit ako umalis. He's familiar. They have tha same features. The only thing different was, they're lips.

Pero imposible namang kapatid niya ito o relative. Wala naman siya ng kapatid. Only child siya at ang mga relative niya ay nasa iba't ibang parte ng mundo. But those eyes. Parehas sila ng mata. Di ako magkakamali. Charcoal black.

Memories . . . don't come back. . . . 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Hello! *kaway*kaway* Musta naman kayo? sorry at ngayon lang dahil kakatapos lang ng exams. Minadali ko lang ito dahil miss ko kayo. ^_^ Hahaha! Itutuloy ko ito kahit ano mangyari :P

PLEASE SHARE THIS STORY PO. THANK YOU!!!

POST SA WALL KO KUNG GUSTO NIYONG MAG-PA-DEDICATE. <3 <3 <3