Güneş'i öldüren karanlık,
Gezindi ıslak çimenlerin üstünde,
Arkada kan izleri ile
Karanlık, minik adımlarla uyuyan sevgilime fısıldadı,
"Dağların üstüne parla"
Şafak kokan dudaklarını öptü,
Dumanlı kalbine doğru kıvrandı,
Ve uyudu orada karanlık.
Uyandı sevgilim,
Dağların üstünde parlayan soğuk güneş ile,
Gözlerini kapattı hissetmek için rüzgarı,
Kollarını açtı hissetmek için aşkı,
Birkaç şiir okudu sonra,
Şarapları ve tütsüleri ile.
Rüyasında Yıldızları gördüğünü söyledi,
Ay'ın çaldığını kalbini,
Karanlığı bulduğunu dudaklarımda,
Elini kaldırdı sonra,
Güneşi kapattı.
Siyah gözlerindeki ışık ile bana baktı,
Yıldızlarla donatıldığını söyledi,
Okyanuslara sattığını ruhunu,
Gözlerinin ait olduğunu boşluğa.
Ah dağların üstünde öldü sevgilim.
Gözlerindeki parıltı ile aydınlık Ay'ın altında.
Dans ederken,
Melankolinin yansımaları eşliğinde
çıplak bedenlerimize
Güneş'in katili öldürdü,
Dumanlı sevgilimi.
